Biografia Harlem historia, o zespole

Zespół powstał jesienią 1993 roku w Olsztynie. Zaistniał medialnie dzięki debiutowi w „Muzycznej Jedynce" piosenką „Bingo" w lutym 1994 roku, poświęconej polskiemu kaskaderowi Krzysztofowi Kotowskiemu. Utwór ten pochodził z debiutanckie płyty „Lustra", na której znalazły się również inne znane utwory, takie jak „Hedone" „Piąta trzydzieści", czy „Nie byłem nigdy w Kalifornii".

Zespół powstał jesienią 1993 roku w Olsztynie. Zaistniał medialnie dzięki debiutowi w „Muzycznej Jedynce" piosenką „Bingo" w lutym 1994 roku, poświęconej polskiemu kaskaderowi Krzysztofowi Kotowskiemu. Utwór ten pochodził z debiutanckie płyty „Lustra", na której znalazły się również inne znane utwory, takie jak „Hedone" „Piąta trzydzieści", czy „Nie byłem nigdy w Kalifornii". 

Kolejnym krokiem na konsekwentnej drodze twórczej Harlemu była płyta „Bezsenne noce". Bogatsza brzmieniowo, przyniosła utwory, które opatrzone wyjątkowymi teledyskami plasowały się na czołowych miejscach radiowych i telewizyjnych list przebojów. „Kora” zawierająca w warstwie tekstowej przesłanie dla najwrażliwszej części odbiorców muzyki Harlemu została natychmiast zauważona i stanowi do dziś pewnego rodzaju hymn śpiewany wspólnie na wszystkich koncertach. Warto dodać, że w piosence „Jak lunatycy" użyczył swego głosu Krzysztof Cugowski nadając jej szczególny, wzruszający walor. Natomiast proponowana na lato pogodna i przewrotna „Ye Ye Ye" długo utrzymywała się na listach przebojów (Radio Zet, RMF, tp.). Trzeci album „Amulet" również tak, jak „Bezsenne noce" wydany przy współpracy Pomaton EMI zawierał wiele ciekawych rozwiązań zarówno produkcyjnych jaki personalnych. 

Udział utalentowanego i obdarzonego niespotykanym głosem i osobowością Maćka Balcara spowodował rzadko obecnie spotykane brzmienie rockowej formacji z dwoma ciekawie współbrzmiącymi głosami (Maciek Balcar, Ryszard Wolbach) Warto dodać również, że o brzmieniu zespołu od początku stanowi ciekawa relacja głosu Ryszarda Wolbacha i oryginalna, kolorowa barwa gitary utalentowanego muzyka Krzysztof Jaworskiego, który co ważne sprawuje również funkcję producenta muzycznego. To jego pomysłem było połączenie charakterystycznego brzmienia kapeli góralskiej „Czarne Karakuły "z ostrym riffem gitarowym rockowego bandu. Nadało to pieśni „Kiedy góral umiera" wyjątkowego waloru, a tragiczne wydarzenia (śmierć jednego z członków kapeli góralskiej w akcji ratowniczej TOPR) spowodowały, że utwór ten pozostawia ciągle ogromne wrażenie na słuchaczach. 

Dyskografia 

Debiutancką płytą Harlemu są "Lustra" nagrane w Pro Sound Studio Radia Olsztyn. Wydana została przez firmę EurocomMusic w 1995 roku. Piosenki z tej płyty do dzisiaj stanowią żelazny repertuar koncertowy. "Hedone", "Piąta trzydzieści", "Blues o zdradzie" i "Bingo" zawsze śpiewane są przez publiczność na koncertach. Harlem zapraszany jest często na zloty motocyklowe. Jest ich niekwestionowaną gwiazdą. Piosenka "Sweet Home Alabama" z polskim tekstem została zaakceptowana w środowisku harleyowców. Płyta "Lustra" promowana była trzema teledyskami, z których największą popularnością cieszył się obraz do piosenki "Hedone" w reżyserii Jerzego "Grabora" Grabowskiego. 

Drugą płytą zespołu są „Bezsenne noce” wydane w 1998 roku przez New Action/Pomaton EMI. Nagrana w lubelskim Studio Hendrix pod czujnym okiem Jerzego Janiszewskiego przyniosła kolejne przeboje zespołu. „Kora” i „Jak lunatycy” opatrzone wspaniałymi teledyskami w reżyserii Zbigniewa Rybczyńskiego zajęły najwyższe miejsca na radiowych i telewizyjnych listach przebojów. Wakacyjna propozycja „YeYeYe” chętnie grana była w radiu ZET. W nagraniu „Jak lunatycy” głosu swojego użyczył Krzysztof Cugowski. 

„Amulet”

to kolejna płyta zespołu Harlem. To już rok 2000. Wydawcą tego albumu jest PomatonEMI, a nagrana została w większości w Studio Hendrix. Utwory „Coś piłem” oaz „Kiedy góral umiera” zarejestrowano w „Studio 7” u Jarosława Zawadzkiego w Piasecznie. Gościem specjalnym na tej płycie był Maciej Balcar. Jego charakterystyczny głos słychać między innymi w takich piosenkach jak „Biegnę”, „Wierzę w siebie”. Ciekawostkę stanowi fakt, że swój talent wokalny objawił Dżawor w piosenkach „Czekając na miłość” oraz „Wyspa róż”. Płyta ta była promowana teledyskami do „Biegnę”, „Wierzę w siebie” oraz do „Kiedy góral umiera” nagranego w malowniczych plenerach Tatr. 

Na dziesięciolecie... 

TEN HARLEM 

Na 10lecie swej działalności grupa Harlem wydała swoją czwartą płytę. Przystępując do pracy nad nową płytą zespół starannie dobrał repertuar pamiętając zarówno o swoich wiernych fanach jak i o tych, którzy z muzyką Harlemu spotykają się po raz pierwszy. Tu dużą rolę odgrywają teksty zawierające w sobie tajemnicę i prowokujące do przemyśleń nad światem, człowiekiem, istotą życia. Jednak Harlem zadbał o to, żeby tzw. szlagwort stanowił pretekst do zaśpiewania go praktycznie przez każdego, kto zechce posłuchać tej płyty. Wdzięcznym i chętnie eksploatowanym polem przez zespół są elementy muzyki etnicznej (również irlandzkiej). Ten rejon w przestrzeni muzycznej, raz z dozą nostalgii, raz jednak radosnej i pełnej życia chętnie jest akceptowany szczególnie przez młodych odbiorców muzyki Harlemu. Żywioł i refleksja spotykają się na tej płycie wielokrotnie.

Aktualny skład Harlemu 

Ryszard "Rudy" Wolbach [wokalista, autor tekstów, kompozytor, gitara akustyczna] 

Zadebiutował na scenie studenckiej. Związany był z nurtem tzw. piosenki turystycznej. Laureat takich wydarzeń artystycznych, jak: Bazuna, Bakcynalia, Yapa, Festiwal Piosenki Studenckiej w Krakowie. Muzyk zespołu Babsztyl - laureat Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, ośmiokrotnie wystąpił na Pikniku Country. Od 1993 roku związany z Harlemem. Urodzony w Poznaniu. Teraz mieszka w Płocku. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, kiedyś czynnie uprawiał sport, szczyci się swoim rekordem życiowym w skoku w dal - 7m 22cm! Zagorzały kibic sportowy wszystkich dyscyplin, szczególnie jednak fanatyk żużla.

Nieśmiały i trudno się zaprzyjaźnia ale wierzy w prawdziwą miłość. Człowiek o wyjątkowym darze pisania przekazowych tekstów, z bardzo interesującą poetyką.

Uwielbia kino moralnego niepokoju, wstrząsnęła nim muzyka do filmu "Piknik pod wiszącą skałą" (fletnia pana), ulubieni autorzy to Dostojewski i Łysiak. To właśnie z filmów i książek czerpie siłę i nadzieję na to, że świat do końca się nie wykoleił. Nieuleczalny fan koncertowych wykonań ACDC. Nie lubi bankietów, ale lubi jeść w ekskluzywnych restauracjach.

Naga prawda o nim:

Dopiero niedawno odkrył, że w życiu nie ma rzeczy niemożliwych, jeżeli czegoś bardzo się pragnie zawsze można to osiągnąć. 

Krzysztof "Dżawor" Jaworski [gitary, autor tekstów, muzyk sesyjny, kompozytor, producent] 

Zadebiutował z białostockim zespołem Formacja Prorock, w którym był wokalistą. Kapela była laureatem Złotej Dziesiątki na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Młodzieżowej we Wrocławiu. Grał w grupie Syberia, gdzie współpracował z Wojtkiem Puciłowskim, byłym gitarzystą legendarnych brytyjskich grup Down Patrol i Parsons Unknown, współpracował też z grupą Art Rock, laureatem pierwszego miejsca w Jarocinie, potem była bluesrockowa formacja Red Wine, która zagrała na wszystkich poważniejszych festiwalach bluesrockowych w Polsce. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej w Olsztynie, gdzie potem też wykładał - ma czterech absolwentów na akademiach muzycznych. Gitarzysta w grupie Babsztyl, która zagrała około 1200 koncertów w Polsce, Szwecji, Niemczech i Rosji. 

Przed Harlemem sprawował opiekę artystyczną na Poezji Śpiewanej w Olsztynie, współpracował z Czerwonym Tulipanem. Pracował z takimi gitarzystami jak Henryk Alber, Andrzej Wyrzykowski, nagrał wiele gitar w różnych muzycznych projektach. Autor muzyki do filmów i seriali telewizyjnych, np. "Adam i Ewa", piosenka "Orfeusz", współautor oprawy muzycznej i opieki artystycznej z Piotrem Mikołajczakiem programu "Zwyczajni Niezwyczajni", pisał także piosenki dla laureatów „Drogi do Gwiazd”. Jest w stałej współpracy z Piotrem Remiszewskim, producentem i perkusistą, m.in. projekt Yednoo. 

W 1996 roku wydał niezależną, swoją ukochaną płytę Mucha, która zebrała najlepsze recenzje w pismach muzycznych w Polsce. Producent płyt m.in. jubileuszowego albumu Kasy Chorych, (nagrał część partii gitarowych, brał udział w koncertach). Współpracuje z większością czołowych polskich realizatorów nagrań i z wieloma studiami nagraniowymi jako sideman. Urodził się w Białymstoku, tam został inżynierem budowy dróg, ulic, mostów i lotnisk. Szkołę podstawową i ogólniak skończył w Olsztynie, ale teraz mieszka w Warszawie. Jego specjalność to elektryzujące solówki. Czasami śpiewa, ale się tego wstydzi. Autor tekstów, które "niestety" zawsze stają się przebojami. Ulubione książki to "Konopielka" i "Awans", film - "Seksmisja". Ma ogromne poczucie humoru, ciągle stroi żarty. Ciągle coś gubi, czegoś szuka; ostatnio próbuje odnaleźć gitarę, którą przywiózł z Indii - może ktoś ją widział? Tam też uczył się grać na sitarze. Kocha dzieci, słońce i olsztyńską starówkę, lubi bardzo szybką jazdę samochodami, szanuje zieleń, nie lubi smutasów. 

Naprawdę:

Zbigniew Hołdys obserwując jego grę i zachowanie na scenie powiedział: "Dżawor ma taki power, że gdyby wysiadła elektrownia Siekierki w Warszawie to można nim zasilić całe miasto". 

Jarosław "Jarcyś" Zdankiewicz [bębny, chórki] 

Zadebiutował w olsztyńskich formacjach Goliat, Tensing, Medium. Współpracował z Czerwonym Tulipanem, Czarkiem Makiewiczem, z zespołem Babsztyl. Uczestniczył w nagraniu płyty Dżawora "Mucha". Ukrywa talent wokalny, również skrycie jest współautorem muzyki do kilku utworów Harlemu. Nadpobudliwy, - jak każdy perkusista. Ma wrodzoną miłość do ludzi i zwierząt. Typowy pacyfista. Nieśmiały. Nie wie co to jest kalendarz. Dotrzymuje słowa, "zawsze" oddaje długi, a jeśli nie ma szmalu, bo go wydał, to zarabia na przykład graniem na Krupówkach (3,50 zł na godzinę). Jaki jest: Leszek Kamiński podczas realizacji nagrania, w którym brał udział Jarcyś, powiedział: "Gdyby rozdali po dwie metalowe kule Rosjaninowi, Niemcowi i Jarcysiowi, przebywającym w więziennej celi, to Rosjanin jedną by ukradł, a drugą sprzedał. Niemiec zrobiłby z nimi porządek, a Jarcyś -jedną by zespsuł, a drugą zgubił. 

Wojciech "Puzon" Kuzyk [gitara basowa, gitary, kompozytor, muzyk sesyjny] 

Rock'n'rolla zaczął grać już w podstawówce. Wraz z wokalistą Jarkiem Napieralskim i perkusistą Piotrem Kochmańskim założył zespół Kulfony. Puzon grywał wówczas na gitarze Malwa - Defil, a Piotr wieszakami z szafy mamy Puzona bębnił w fotele:)

Następnym był zespół przy parafii Św. Stanisława Kostki w Szczecinie - bez większej akceptacji księdza ale raz zagrali na mszy. Kolejne zespoły to Zmęczona Kurwa (ZK), trashowy Wise Squit i hardrockowy Drive. Przed Harlemem współpracował z Kasią Kowalską (płyty "Gemini" i "Koncert inaczej"), z zespołem Albert Rosenfield (płyty "The Best Off' i "Twin Pigs") a także był basistą w zespole Staszka Zybowskiego ("Akustycznie", "Supernowa" i "Udar"). Gra też z Tadeuszem Nalepą. Żywy przykład sentencji rock&roll forever.

Bezkompromisowy i uparty, ze specyficznym poczuciem humoru. Na pozór niedostępny i chłodny, ale wiele zyskuje przy bliższym poznaniu. Bardzo kocha swoją rodzinę i zwariował na punkcie swojej córki, Hani. Nieprzeciętnie zdolny.

Nie lubi chamstwa przez "eh" i hamstwa prze "h". Charakterystyka postaci:

Puzon był najszczęśliwszy, gdy podczas programu telewizyjnego "Bar", ciemnoskóry Eryk przed sceną, na której Harlem grał "Sweet Home Alabama" - hymn amerykańskiego Południa - tańczył z flagą rebeliantów na plecach. 

Cezary „Kaz” Kaźmierczak [keyboard]

Cezary „Kaz” Kaźmierczak (15.12.1975), absolwent UWM w Olsztynie – skończył historię. Od 1994 mieszka w Olsztynie, wcześniej w Raciążu. Pierwszy spektakularny sukces muzyczny to wykonanie tematu z filmu "Powrót Mechagodzilli". Rzecz działa się w latach 80-tych na pewnym raciąskim podwórku, instrumentarium stanowił specyficznie brzmiący mini syntezatorek produkcji radzieckiej. Potem przyszedł czas na pierwszy zespół - Epidemię, z którą zdobywał szlify na ogólnopolskich scenach(m.in. JAROCIN 94). Później współpracował z zespołem Yeti, Czarkiem Makiewiczem, Ampha Romeo, Big Day (płyta "6").

Miał okazję grać koncerty z Piotrem Bukartykiem i Muńkiem Staszczykiem(projekt Niespodzianka). Od końca lat 90-tych na stałe związany z zespołem MAANAM, z którym zagrał dotychczas kilkaset koncertów i nagrał kilka wydawnictw. Ponieważ jest zdeklarowanym miłośnikiem historii z sentymentu nie pozbywa się dwusuwowego trabanta - swoją drogą temu wynalazkowi w czasie studiów zawdzięczał niejeden "sukces towarzyski”. Pomimo bezsprzecznie wielu zalet, jak: oryginalne poczucie humoru (spod znaku South Parku i Monty Pythona) czy wybitny talent kulinarny, trzeba uczciwie przyznać, że logistyka jest jego słabym punktem. W urzędach kilkakrotnie zdarzyło mu się uprzejmie pytać jaki mamy dzień, miesiąc i rok. Nie wspominając o tym, że gdyby mógł to zgubiłby Pałac Kultury, a rzeczy pozostawione przez niego w rozmaitych hotelach wyposażyłyby Armię. Zbawienia na najbliższą dekadę. Wprawdzie zapamiętanie dat urodzin najbliższych nieco przekracza jego możliwości, ale za to bez zająknięcia wyliczy wszystkie potyczki drugiej wojny światowej i wyrecytuje ramówkę telewizyjną National Geographic i Animal Planet.

Nowa Płyta 

Zespół Harlem wydaje na wiosnę 2008 r. swoją piątą płytę. Wydawnictwo to zapowiada się wręcz sensacyjnie i z pewnością będzie dużym wydarzeniem na polskiej scenie rockowej. Płyta zawiera 13 utworów utrzymanych w konwencji kolorowej i pełnej niespodziewanych rozwiązań melodycznych muzyki gitarowej. To bardzo udane połączenie rockowej tradycji oraz współczesnej techniki nagraniowej. Pełne refleksji teksty i melodyjne refreny z pewnością zwrócą uwagę zarówno szerokiej rzeszy odbiorców, jak i mediów branżowych.

Jak zwykle zespół zadbał o to, aby na płycie pojawili się wspaniali goście. Niewątpliwie najciekawszym z nich jest Dean Bowman ,mieszkaniec nowojorskiego Harlemu. Ten znakomity wokalista wspaniale uzupełnił charakterystyczne już brzmienie Harlemu. Dean ma za sobą współpracę ze znakomitymi zespołami amerykańskimi (John Scofield) i europejskimi. Madonna powiedziała o nim, że ma "głos z nieba". Zespół Harlem przygotował teledysk z jego udziałem. Będzie on prezentowany jako następny po clipie z piosenką Marka Grechuty "Świat w obłokach". Warto dodać, że w tym ostatnim utworze obok Ryśka Wolbacha, nominalnego wokalisty zespołu, śpiewa Maciek Balcar ,charyzmatyczny wokalista zespołu Dżem. To nie koniec niespodzianek na tej płycie. Pojawi się bowiem na niej Piotr Cugowski, niewątpliwie najciekawszy wokalista rockowy młodego pokolenia. O brzmieniu Harlemu decyduje również wyjątkowy gitarzysta Krzysztof "Dżawor" Jaworski. Jest on przedstawicielem rzadkiej już dzisiaj sztuki improwizacji gitarowych charakterystycznych dla mistrzów tego instrumentu z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Być może dlatego zaprosił on do współpracy Jerzego Styczyńskiego (Dżem), z pewnością jednego z najciekawszych gitarzystów w naszym kraju. To kolorowa i bardzo dojrzała płyta. W czasach, kiedy muzyka stała się płytka i plastikowa propozycja zespołu Harlem wydaje się niesłychanie interesująca i wartościowa. Z pewnością stanowi potwierdzenie wrażliwości i wyjątkowych umiejętności muzyków Harlemu. Płyta będzie promowana w większości stacji radiowych i telewizyjnych. Przygotowywana jest również niekonwencjonalna promocja internetowa. Płytę będzie można znaleźć we wszystkich punktach sprzedaży fonograficznej na terenie całego kraju.