Życiorys Patrycja Kosiarkiewicz biografia

Patrycja Kosiarkiewicz urodziła się 19 lipca 1972 roku w Zielonej Górze. Jak sama pisze na stronie internetowej, już od wczesnego dzieciństwa chciała być gwiazdą estrady. Na domowym magnetofonie Patrycja Kosiarkiewicz nagrywała swoje wersje przebojów Madonny i Sandry.

Pierwsze półprofesjonalne śpiewanie to występ na międzyszkolnym festiwalu, gdzie zaprezentowała się z piosenką "Heaven Can Wait" pochodzącej z RFN wokalistki. 

Po skończeniu liceum Patrycja postanowiła już na poważnie szkolić głos i zdecydowała się zdawać na Akademię Muzyczną w Katowicach na kierunek wokalistyka jazzowa. Niestety nie udało jej się zdobyć upragnionego indeksu, wobec czego zdecydowała postawić na talent i odrobinę szczęścia, i wróciła do rodzinnej Zielonej Góry, gdzie objęła rolę wokalistki w zespole Living For Music. Na gitarze grał w nim Tomek Bubień, który szybko został narzeczonym Kosiarkiewicz. Grupie udało się nagrać demo, jej członkowie byli nawet gośćmi w radiowej Trójce u Marka Niedźwieckiego. Jednak przepowiadana kariera nie wypaliła a Patrycja wspólnie z Bubieniem zaczęli kompletować skład nowego zespołu. Tak właśnie powstała grupa O! La, La. 

Formacja działała w latach 1993-1996. Dużą część tego okresu zajęły muzyczne poszukiwania członków zespołu i wypracowanie własnej stylistyki, jak i prozaiczne problemy związane z brakiem miejsca do grania prób czy brakiem funduszy na pożyczenie sprzętu potrzebnego do grania koncertów. W międzyczasie Kosiarkiewicz pojawiła się na płytach kilku bardziej znanych wykonawców, m.in. Acid Drinkers. Dużą rolę w promocji O! La, La odegrał pracujący w Radiu Zachód Marek Janowski, który regularnie prezentował nagrania zespołu w swojej audycji. Efektem tego było zaproszenie grupy na plenerowy koncert organizowany przez rozgłośnię, na którym O! La, La został zauważony przez przedstawicieli wytwórni fonograficznej KOCH. Kontrakt zaowocował płytą "Euforia", która jednak nie sprzedawała się dobrze poza Zieloną Górą, gdzie zespół był lokalną gwiazdą. Powodzeniem cieszył się jednak singel "Cudownie", nagrany do słów wiersza Edwarda Stachury. 

Przez pewien czas jako producenta "Euforii" brano pod uwagę Marcina Żabiełowicza, na co dzień związanego z grupą Hey. Ze współpracy nic nie wyszło, jednak to właśnie on skontaktował Kosiarkiewicz z wytwórnią PolyGram. Okazało się bowiem, że kontrakt z KOCH był źle skonstruowany i nie satysfakcjonował muzyków. Oczekiwali promocji i stworzenia możliwości spokojnej pracy nad następną płytą, nic takiego jednak nie nastąpiło. Nowa firma zgodziła się na podpisanie umowy z nowym wykonawcą, ale pod warunkiem, że Patrycja będzie występować solowo, a członkowie O! La, La będą, co najwyżej, akompaniującym jej zespołem. Poprzednie nieudane doświadczenia skłoniły już wcześniej muzyków do zmiany szyldu, pod którym mieli występować, więc z ochotą przystali na propozycję PolyGramu. 

Wiosną 1997 roku pojawił się singel "Jak ja wierzę", który okazał się być największym hitem Kosiarkiewicz. We wrześniu tego samego roku ukazała się jej pierwsza solowa płyta, zatytułowana "Bajeczki". Z 35 tysiącami sprzedanych egzemplarzy była jednym z najpopularniejszych wydawnictw 1997 roku. Innym promującym ją singlem był "Jezu jak się cieszę" z repertuaru zespołu Klaus Mitffoch. Wokalistka w końcu osiągnęła to, o czym marzyła od dzieciństwa - została gwiazdą. Ogólnopolskie trasy koncertowe, wywiady, spotkania z fanami stały się jej codziennością na następnych kilkanaście miesięcy. 

Presja przemysłu muzycznego i szczelnie wypełniony harmonogram każdego dnia odbiły się na zdrowiu piosenkarki. Mimo sukcesów zawodowych Kosiarkiewicz wpadła w depresję i na jakiś czas zniknęła z mediów. Powróciła dopiero płytą "Kim więc jestem", będącą w dużej mierze efektem jej osobistych problemów. Do współpracy przy niej udało się zaprosić kilku znakomitych gości. Producentem albumu był Wojciech Waglewski z Voo Voo a w jednym z utworów zaśpiewała Kasia Nosowska.

Płyta nie powtórzyła sukcesu "Bajeczek", o Patrycji było także ciszej w mediach. Mimo wszystko udało jej się zdobyć nominację do Fryderyka w kategorii fonograficzny debiut roku. Wokalistka postanowiła odpocząć od nagrywania i koncertowania i w zamian za to zająć się komponowaniem i pisaniem tekstów dla innych wokalistów. Talent kompozytorski ujawniła już w liceum, kiedy w szkolnej świetlicy zaprezentowała własną piosenkę "I Need a Friend". 

W 2001 roku ukazała się debiutancka płyta Jagody "Pewność mam", której producentem była Kosiarkiewicz. Napisała także teksty i kilka melodii. Album jednak nie zdobył większej popularności, podobnie jak sama Jagoda. Taka sama sytuacja spotkała pierwsze wydawnictwo zwyciężczyni pierwszej edycji programu "Idol", Ali Janosz. Pomoc Patrycji, która zajęła się warstwą tekstową albumu, ponownie nie wystarczyła do zainteresowania słuchaczy i krytyków. 

W 2005 roku, po blisko 7 latach przerwy, Patrycja wróciła na rynek muzyczny własnym albumem "Rocznik '72". Wśród gości, którzy wzięli udział w sesji nagraniowej, byli m.in. gitarzysta Marek Napiórkowski i saksofonista Henryk Miśkiewicz. Kosiarkiewicz nie zrezygnowała jednak z pracy z innymi wokalistkami. Jest autorką muzyki i słów do piosenki "4 lata" Iwony Węgrowskiej, jak i kilku innych utworów z jej pierwszej płyty. Napisała także słowa do kawałka "Pokonaj siebie", nagranego przez grupę Feel i Węgrowską z okazji Igrzysk Olimpijskich w Pekinie. Wspólnie z Feel zaśpiewała także "Hymn Pocztówki do Świętego Mikołaja" swojego autorstwa. 

Chociaż nie udało jej się dostać do upragnionej Akademii Muzycznej, Kosiarkiewicz nie zaniedbała edukacji. Skończyła filologię angielską na Uniwersytecie Zielonogórskim oraz dziennikarstwo w warszawskim Collegium Civitas. Czwarty solowy album gwiazdy zaplanowano na jesień 2009 roku. W maju w programie Kuby Wojewódzkiego miał premierę zwiastujący zestaw singel zatytułowany "Zdumiewające".