Biografia Hendon historia, o zespole

W roku 1995, po krótkiej, dwumiesięcznej przerwie, Hendon rozpoczyna działalność w składzie trzyosobowym: już bez Gancarczyka i Wielebnego, za to ze sprawdzonym już Pisarkiem, który na gitarze basowej zastąpił Jurka Szkucika.

Po dość długich poszukiwaniach, w trakcie których otarł się o funky, soul i inne egzotyczne kierunki muzyczne zespół krzepnie, a muzykom udaje się przekonać do współpracy pianistę Jana Fendera, który przystępuje do Hendona z końcem 1998 roku, zdecydowanie wzbogacając brzmienie formacji. Od tej pory zespół zaczyna pracować nad własnym brzmieniem, starając się łączyć w repertuarze rock'n'rollowe i bluesowe standardy z własnymi kompozycjami, ciepło przyjmowanymi przez publiczność

W następstwie realizacji autorskiego projektu Stevena - zaproszenie do współpracy sekcji instrumentów dętych i chórku (koncerty miały miejsce we wrześniu 2000 r.) - w tym samym roku zespół na stałe powiększa się o żeński chórek: najpierw trzy-, potem dwuosobowy - ostatecznie zaangażowane zostały śpiewające siostry Lucyna i Iwona Nowak. W ten sposób ustalony został skład, w jakim zespół na przełomie roku 2000-2001 nagrał swój drugi materiał. Na płycie zarejestrowano 13 utworów, w większości własnych kompozycji autorstwa członków zespołu.

Naturalnym następstwem pracy w studio stała się wiosną 2001 roku wzmożona działalność koncertowa, mająca na celu zaznaczenie wprowadzonych zmian w muzycznym (i nie tylko) image'u grupy. Swoje muzyczne wizje Hendon prezentuje dając koncerty w klubach, halach i domach kultury oraz na imprezach plenerowych takich jak: festiwale, zloty motocyklowe i tym podobne.

Mając na uwadze wzmocnienie brzmienia zespołu w maju 2001 Hendon zaprosił do współpracy śląskiego gitarzystę Mariusza „Josefa" Francuza; skutek tych działań można sprawdzić biorąc udział w kolejnych koncertach - choćby takich jak w czerwcu 2001 w Warce, gdzie Hendon wystąpił obok zespołu „Złe Psy" Andrzeja Nowaka (TSA) na zakończenie Międzynarodowego Zlotu Motocykli „Steel TINTO Meeting 2001", zyskując sobie sporą sympatię widowni. Żywe reakcje uczestniczącej w koncertach Hendon publiczności są najlepszą oceną tworzonej przez grupę solidnej, nieskrępowanej konwenansami i kompleksami pozytywnej odmiany blues'n'rock'n'rolla.

Jeśli o koncertach, to nie można pominąć tu akcji i działań charytatywnych, w których zespół od lat aktywnie uczestniczy - wystarczy między innymi wspomnieć o corocznej „styczniowej zawierusze" czyli Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy w której działaniach zespół bierze udział od samego początku (grając w ramach każdej edycji po 2-3 koncerty) czy też np. o cyklicznych koncertach w Ośrodkach Leczenia Osób Uzależnionych - a to tylko niektóre z imprez, w których uczestnicząc Hendon swoją twórczością może przyczynić się do akcji niesienia pomocy potrzebującym.

W marcu i kwietniu 2002 roku (po serii koncertów na południu kraju, m.in. z TSA w katowickim MegaClubie) Hendon dokonał nagrania następnego materiału, zawierającego gorąco przyjmowane przez publiczność uczestniczącą w koncertach przebojowe kompozycje zespołu: „Big Brother!", „Maleńką" oraz „Weekend". HENDON od początku 2001 roku do dnia dzisiejszego wykazuje wzmożoną aktywność. Wydaje się, że grając koncerty w różnych miejscach w kraju i za granicą grupie przyświeca jeden cel: pozyskanie dla swojej twórczości jak największej rzeszy sympatyków. I co ciekawe - robią to skutecznie, czego przykładem może być m.in. ciepła opinia wygłoszona przez Marka Wiernika po jednym z koncertów w 2002 roku.

I nie ma w tym nic dziwnego - tworząc koncertowe „show" zespół prezentuje swoje kompozycje w doborowym towarzystwie żywiołowo wykonanych bluesowych i rockandroll'owych przebojów z repertuaru m.in. the Blues Brothers, John Mayall, Jimi Hendrix, Steve Ray Vaughan, Lynyrd Skynyrd, the Rolling Stones, AC/DC, John Lee Hooker, J.J.Cale i wielu innych. A zupełnymi perełkami są już koncerty Hendon w wersjach akustycznych.

Od połowy 2002 roku, promując nowe utwory zespół brał udział w serii programów radiowych i telewizyjnych, co zaowocowało nawiązaniem nowych kontaktów, ale miało też zdecydowanie korzystny wpływ na medialny wizerunek grupy i na związane z tym świeższe, współczesne spojrzenie na Blues&Rock'n'roll Music.

Rok 2003 jest dla intensywnie pracującego Hendona czasem wzmożonych koncertów, niestety w nieco odchudzonym składzie - już bez Iwony Nowak, z którą zespół rozstał się w połowie 2003.

Obecnie Hendon przygotowuje się do nagrania swojej najbardziej dojrzałej i zarazem najcieplejszej płyty, z powodzeniem testując nowy materiał na świadomych tego słuchaczach.

Nowa płyta (jeżeli nie wystąpią tzw. niesprzyjające okoliczności) ukaże się przed końcem roku, ułatwiając znawcom muzyki oraz poszukiwaczom świeżego (zaprawionego pikantną dawką bluesa) rockowego brzmienia przygotowanie stosownych dla tej pory roku prezentów.