Największe szlagiery a Dolly Parton
2006-02-25 00:00:00
Najnowsza płyta Dolly Parton, zatytułowana „Those Were The Days” była jedną z najbardziej przeze mnie oczekiwanych. Z pewnością nie wpłynęło na to moje uwielbienie do muzyki country, bo ten gatunek nie należy do moich ulubionych. Przyciągnęły mnie natomiast takie nazwiska jak Norah Jones oraz tytuły jak „Imagine” czy „Blowin' in the Wind". Byłam bardzo ciekawa jak dwukrotna laureatka nagrody Grammy zaaranżuje wszystkim znane przeboje. Tytułowy „Those Were The Days” to standard, który przed gwiazdą country zmierzyło się wielu wykonawców. „Blowin' in the Wind" to jeden z najbardziej cenionych protest songów tzw. pokolenia 1968 roku. Pierwotnie zatytułowany był „No More Auction Block". Po tym jak jej twórca- Bob Dylan- wykonał go w szpitalu Lincoln Memorial w Waszyngtonie w marcu 1963, gdzie Martin Luther King Jr. wygłosił swoje słynne przemówienie zaczynające się od słów "I Have A Dream...", stała się nieoficjalnym hymnem Ruchu Praw Obywatelskich. Utwór należy do rekordzistów w kategorii ilość coverów. Wykonywali go m.in. Marlena Dietrich, Neil Young, Joan Baez, Peter, Paul and Mary, Chet Atkins, Elvis Presley, Stevie Wonder i wielu, wielu innych. W filmie „Forrest Gump” śpiewa go Jenny. W rankingu 500 najlepszych piosenek wszech czasów magazynu “Rolling Stones” znalazł się na miejscu 14. Wykonanie pierwszej damy country raczej nie należy do tych wyróżniających się. „Imagine” to taki utwór, który bardzo mocno kojarzy się z Johnem Lennonem i ciężko to zmienić. Dolly Parton dużo lepiej prezentuje się w końcówce piosenki niż spokojnej pierwszej zwrotce. Aranżacja niewiele się różni od oryginału. Zupełnie inaczej jest z przebojem Joni Mitchel „Both Sides Now” z 1968 r. W tym przypadku wyczuwalne jest rozróżnienie gatunków.. Kanadyjka nagrała spokojną balladę rockową, a Dolly przerobiła to na typową piosenkę country. Bardzo dobrym utworem jest „Where Have All The Flowers Gone" nagrany wspólnie z Norah Jones i Lee Ann Womack. Pete Seeger czytając książkę Mikhaiła Sholokova „And Quiet Flows The Don" natknął się na jej słowa i odnotował je w pamiętniku jako złotą myśl. Zajrzał do niego będąc w trasie koncertowej i postanowił skomponować do nich piosenkę. Tekst o Amerykanach idących na wojnę w Wietnamie szybko podchwycili jej przeciwnicy. Pododnie jak „Blowin' in the Wind" możemy ją usłyszeć w filmie Roberta Zemeckisa „Forrest Gump”. Pete Seeger skomponował jeszcze jedną piosenkę, do której sięgnęła Dolly Parton- „Turn! Turn! Turn!”. W 1965 nagrał ją zespół Byrds. Singiel szybko znalazł się na listach przebojów. Założyciela grupy, Rogera McGuinna słyszymy teraz w duecie z piosenkarką. Dolly chciała bowiem, aby w nagraniu albumu towarzyszyli jej artyści, które najbardziej kojarzeni są z danym utworem. Z tego też powodu w „Me and Bobby McGee" słyszymy Rogera McGuinna, a „Crimson and Clover" z 1969 śpiewa i gra na gitarze Tommy James. W „Where Do the Children Play" na gitarze akustycznej gra natomiast Yusuf Islam. W 1970 r. nagrał ten utwór jako Cat Stevens. Najspokojniejszą piosenką na płycie jest „The Cruel War”. „Those Were The Days” nie jest płytą wybitną. Mi najbardziej spodobał się tytułowy utwór nasuwający skojarzenia z muzyką cygańską. Szkoda, że w „Where Have All The Flowers Gone" piękny głos Norah Jones jest ledwo słyszalny. Jeśli ktoś lubi szlagiery, to warto by ten album przesłuchał. Ja liczyłam na większą innowacyjność. Wydawca: EMI Music Poland 1. Those Were The Days
|
![Mery Spolsky zapowiada wydanie albumu "EROTIK ERA"! [WIDEO]](https://gfx.dlastudenta.pl/uploads/images/8/bc/1_mery2_500x280.jpg)
!["Pokaz slajdÃłw" Kwiatu Jabłoni dostępny w preorderze [WIDEO]](https://gfx.dlastudenta.pl/uploads/images/4/29/kwiatjabloni_min_500x280.jpg)
