Biografia Xmal Deutschland historia, o zespole

Xmal Deutschland - niemiecka grupa muzyczna założona w Hamburgu w 1980 roku w składzie Anja Huwe (śpiew), Manuela Rickers (gitara), Fiona Sangster (instrumenty klawiszowe), Rita Simon (gitara basowa) i Caro May (perkusja). Twórczość zespołu inspirowana była nagraniami Siouxsie and the Banshees. Zespół koncertował m.in. z Cocteau Twins i The Stranglers.

Hamburg, jesień,1980 r. Kilka młodych dziewcząt rozpoczęło swoje pierwsze eksperymentymuzyczne. Muzyka z tamtego okresu, dynamiczna, pełna punkowej ekspresji doczekała się dwóch skromnych nagrań płytowych: singla Schwarze Welt oraz maxisingla Incubus Succubus. Koncerty m.in. z Einstürzende Neubauten, czy DAF nie spotkały się raczej z większym zainteresowaniem wśród rodzimej publiczności.

1982 to przełomowy rok w karierze - w listopadzie grupa występuje jako support Cocteau Twins i spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem brytyjskiej widowni. Oznacza to również pierwszy kontakt z Ivo Watts-Russelem i słynną wytwórnią 4AD, która wkrótce wydaje pierwszą płytę długogrającą Xmal - Fetisch. Muzyka z tego albumu zdradza inklinacje nowofalowe, charakterystyczne dla 4AD. Zespół jednak zachowuje swój własny, pełen dynamiki styl, śpiewając nadal w ojczystym języku. Z tego powodu, a także ze względu na swą nazwę, bywał często określany jako teutonic band, mimo zdecydowanych protestów ze strony samych członków zespołu. Rzeczywiście trudno ich muzykę porównać do np. twórczości Kraftwerk, czy czegokolwiek, co kojarzy się ze stereotypem niemieckiej precyzji i racjonalności. W wywiadach muzycy podkreślali inspirującą rolę emocji, którym najpełniej dawali wyraz podczas koncertów. Lots of feelings, fortune and sadness.- tak muzykę zespołu w jednym z takich wywiadów określiła Anja Huwe.
Na co dzień spokojni i opanowani, na scenie pełni pasji i eksplodujący energią, wywarli duże wrażenie na brytyjskiej publiczności. Szczególnie intrygował ich demoniczny image i śpiew wokalistki. Ze względu na odmienny język musieli odbierać jej głos jako kolejny instrument. Jednak to tylko potęgowało wrażenie oryginalności na zdominowanej przez Anglosasów scenie muzycznej.

Grupa często powraca na koncerty do Wlk. Brytanii, przy okazji nagrywając dla 4AD kolejne single: Qual i Incubus Succubus II. Pod koniec 1983r. zespół opuszcza Manuela Zwingmann, która postanowiła na stałe pozostać w Londynie. Podczas prób nad drugą płytą długogrającą skład uzupełnia perkusista Peter Belendir. Materiał częściowo zaprezentowany podczas występów m.in. w londyńskim Lyceum i nagrany w kwietniu 1984r., na rynku ukazał się w dniu 22 czerwca, który rozpoczynał europejską trasę koncertową zespołu. Była to zarazem ostatnie nagranie dla 4AD. Płyta ta nie jest już tak dynamiczna jak poprzednia, zawiera więcej chłodnych i mrocznych brzmień. Niektórzy uważają ją za jedną z najlepszych z gatunku gothic-rock. Nie będąc zwolennikiem szufladkowania i nie odmawiając grupie oryginalności, już po wysłuchaniu pierwszych utworów można się przekonać, że jest w tym określeniu sporo prawdy. Często też porównuje się ich muzykę do twórczości bardziej znanej grupy Siouxsie and the Banshees.

Lata 84-85 to dla X-mal Deutschland okres licznych koncertów. Zespół regularnie występuje w Europie, odbywa także tournee w Ameryce i Japonii. Z nagrań fonograficznych należy odnotować jedynie singel Sequenz, wydany nakładem Smoothside Productions Ltd. Jesienią 1985r. zespół zakłada własną wytwórnię XILE, która rok później wydaje swój pierwszy singel - Matador. Tytułowy utwór wydany później w kilku zremiksowanych wersjach to zapewne efekt zauroczenia iberyjskim folklorem. To chyba także zwiastun stopniowego odchodzenia od mrocznych brzmień, charakterystycznych dla wcześniejszych nagrań.

Na kolejną płytę długogrającą zniecierpliwieni fani musieli czekać musieli do roku 1987. W międzyczasie ukazywały się jedynie single zawierające głównie remixy wspomnianego już utworu „Matador”. Ponadto w grudniu 1986 na rynku muzycznym pojawił się CD Peel Sessions zawierający nagrania z sesji dla programu radiowego Johna Peela, wyemitowanego 23 kwietnia 1985r. Longplay Viva to płyta już w dużym stopniu popowa, choć nie pozbawiona ciekawych utworów, jak choćby skomponowany do wiersza Emilly Dickinson, pełen melancholii Morning. Jednak nie wszystkim członkom grupy odpowiadało nowe brzmienie muzyki. Nieuchronnie musiało dojść do rozdźwięku. Niegdyś mieliśmy podobne zainteresowania w dziedzinie literatury, muzyki, czy sztuki, które umacniały naszą przyjaźń. Z czasem jednak to zaczęło się zmieniać i coraz bardziej oddalaliśmy się od siebie - tak mówili o nadchodzącym rozłamie Huwe i Ellelbrock. W efekcie po europejskiej trasie koncertowej Rickers, Sangster i Belendir postanowili opuścić zespół.

Ostatnia płyta długogrająca Devils wydana w 1989 roku to już jakby inna epoka w historii X-mal Deutschland. Właściwie czy to jeszcze wciąż X-mal Deutschland? Ze starego składu pozostali tylko Anja Huwe i basista Ellerbrock. Płytę obfitującą w melodyjne, przebojowe utwory wyprodukował Henry Staroste. Nie odnajdziemy na niej mrocznych brzmień dominujących na wcześniejszych krążkach. Paradoksalnie był to pierwszy album w całości nagrany w Niemczech (Hammertone Studio w Düsseldorfie oraz Pilot Studios w Monachium), a zarazem pierwszy zwierający teksty wyłącznie w j. angielskim. Podobno przygotowywano materiał na jeszcze jedną płytę długogrającą, jednak nic z tego nie wyszło. Ostatnie słuchy o X-mal Deutschland pochodzą z roku 1991, kiedy zespół otrzymał propozycję wspólnej trasy koncertowej z grupą The Cramps. Oferta została odrzucona…

Albumy:

* 1983 Fetisch
* 1984 Tocsin
* 1987 Viva
* 1989 Devils

Pierwszy skład zespołu:

* Anja Huwe - śpiew
* Manuela Rickers - gitara elektryczna
* Rita Simon - gitara basowa
* Fiora Sangster - instrumenty klawiszowe
* Caro May - perkusja