Biografia Vespa historia, o zespole

VESPA to dancingowy blichtr tanich garniturów, spod których w najgorszym stylu wyzierają (niegdyś) białe koszule; to wąskie czarne krawaty, pamiętające studniówki naszych rodziców, lśniąca sekcja dęta i muzyka, która nijak nie pasuje do obowiązujących trendów. Szczycąca się mianem "najgorszego zespołu w Polsce" Vespa to jedna z niewielu w kraju grup, która uprawia ska, swobodnie wplatając w nie elementy pijanego swingu i leniwego rocksteady. Chociaż w przypadku Vespy trudno wyznaczać jakieś konkretne ramy gatunkowe, bardzo cienka i ruchoma jest również granica między żenującym słuchacza kiczem i wątpliwymi umiejętnościami muzyków a ich daleko posuniętymi aspiracjami. Z jednej strony melodie rodem z "Czterdziestolatka" z drugiej niedostatki techniczne przykrywane punkowym "może nie umiemy grać (a śpiewać na pewno), ale i tak jest zajebiście". Nieudolnie swingująca sekcja dęta, odrobina jamajskiego wesela ze złotej ery kartonowych perkusji i piątka przystojnych mężczyzn skrytych w cieniu czarującej wokalistki. Vespa powstała w połowie lat 90. na gruzach legendarnych już szczecińskich zespołów Żaróweczki i Green Indian Tears. Wtedy też skrystalizowały się podstawy ideologiczne działalności grupy: radykalny zwierzętarianizm oraz szatanizm w wydaniu cepeliowym.

 

Vespa szybko zyskała sobie popularność w Szczecinie i okolicach; począwszy od debiutanckiego występu w nieistniejącym już Oszołomie zawsze byli gwarantem dobrej zabawy i histerycznych reakcji fanek. Po roku działalności poszerzyli skład o sekcję dętą (dwa saksofony i trąbka) i ruszyli na podbój Polski. W 1997 r. nakładem niezależnej wytwórni QQRYQ ukazał się debiutancki materiał, zatytułowany "Vespa". Okazał się prawdziwym podziemnym hitem wydawniczym: sprzedano ok. 19 tys. egzemplarzy. Taki wynik jest dziś w stanie zawstydzić niejednego artystę, funkcjonującego w oficjalnych kanałach - Vespie udało się tego dokonać w obrębie tzw. sceny niezależnej. Utwór "Skuterowy gang" trafia na listy przebojów, Vespa gra dużą trasę koncertową u boku Turbo. Jednak zaczęła się też zła passa zespołu: za sprawą rockenrolowego trybu życia w składzie doszło do poważnych nieporozumień. Po gruntownych zmianach personalnych zespół zaczyna działać jako Tadeusz Kumela & Osy. W tym okresie jej liderem zostaje tytułowy Tadeusz - znany szczeciński artysta uliczny, od lat bawiący niemieckich turystów, wygrywanymi na klarnecie polkami, połączonymi z eksperymentalnym performance śmiało nawiązującym do przejmowania Pomorza Zachodniego przez polsko-radzieckie wojska w 1945 r. Vespa rejestruje jeszcze demo, mające być zapowiedzią kolejnej płyty, po czym zawiesza działalność.

 

Po dwóch latach za namową Jimmy Jazz Records muzycy rozpoczynają pracę nad drugim albumem, która trwa z przerwami do końca 2003. Płyta "Bujaj się..." ukazała się na wiosnę 2004 i natychmiast została okrzyknięta najlepszym polskim albumem ska. Zespół z powodzeniem wymieszał klasykę gatunku (Skatalites, Accept, Laurel Aitken, Kiss) ze swingiem i rocksteady, nie ignorując jednak wagi słów w swych kompozycjach, które to były owocem współpracy grupy z tekściarzem, ukrywającym się pod pseudonimem Czereśniak. Dodać należy, że już teraz - głównie dzięki "Bujaj się..." - porównywanym do najlepszych polskich autorów tekstów: Staszewskiego, Kozidrak, czy Maleńczuka. Po w nieskończoność powtarzanych przez ostatnie lata zapowiedziach rejestracji nowej płyty Vespa zarzeka się, że obiecywany od paru lat premierowy album został wreszcie ukończony.

 

Tytuł trzeciego już pełnowymiarowego materiału zespołu to "Potwór" a jego premiera przewidziana jest na jesień 2007. Znajdzie się na nim 14 utworów, które mają wstrząsnąć fundamentami polskiego szołbiznesu i sprawić, że publiczność raz na zawsze zapomni o koszmarze z B. Kozidrak i K. Cugowskim w roli głównej.