Hej kolęda, kolęda!

Towarzyszą nam co roku w święta Bożego Narodzenia. Słyszymy je gdzieś między barszczykiem z uszkami a karpiem. Jednak powiedzmy sobie szczerze: już do nich tak przywykliśmy, że nie zwracamy na nie uwagi. O co chodzi? Oczywiście o polskie, tradycyjne kolędy.

W dzisiejszym świecie,  gdzie wyzwaniem numer jeden są świąteczne zakupy, gdzie na playlistach królują obok siebie hity Dody, Rubika i Timbalandu, kolędy stają się staropolską osobliwością ulokowaną gdzieś koło pieśni Mazowsza. W sklepach słyszymy angielskie wersje ,,Jingle Bells” albo ,,Last christmas”. I tak powoli kolędy zaczynają się chować w kościelnych zakamarkach. Nie dopuśćmy do tego!

Kolędy są ważnym elementem świętowania. Uświetniają uroczystość Bożego Narodzenia. Na ziemiach Polski pojawiły się już przed XV wiekiem a okres baroku jest już apogeum ich rozkwitu. Wśród ich autorów znajdują się tacy wybitni twórcy jak: Franciszek Karpiński, Jan Kochanowski czy Teofil Lenartowicz. Ich pierwotną bazą muzyczną był dźwięk dud czy piszczałek. Są one tak rozmaite, że można je poklasyfikować na uroczyste hymny, polonezy, dynamiczne mazury, skoczne krakowiaki itd. Dla tych, którzy uważają, że powinny one przejść do lamusa za przykład niech posłuży zainteresowanie polskich artystów, którzy ,,uwspółcześniają” kolędy, wprowadzając nowe aranżacje. ,,Najpiękniejsze polskie kolędy” ,,Święta” ,,Świąteczne granie” to tylko niektóre z pozycji, gdzie można usłyszeć Kayah, Andrzeja Piasecznego, Brathanki, De Mono, Annę Marię Jopek i wielu innych znanych wykonawców.

Posiadamy mnóstwo zwyczajów związanych z Narodzeniem Pańskim. Przystrajanie choinki, chodzenie po kolędzie, symboliczne wkładanie sianka pod świąteczny obrus, dzielenie się opłatkiem, o potrawach  już nie wspomnę. Nie zapominajmy o dorobku  naszych przodków.  Niech w naszych domach nie zabraknie tej pięknej tradycji- śpiewania kolęd i pastorałek. No i w końcu zrealizujmy to, co obiecujemy sobie co roku. Sprawmy by te święta były czasem wyjątkowym., dzieleniem się radością i spokojem ze swoimi bliskimi a nie krótką przerwą między jednym kolokwium a drugim- może takie zadowolenie znajdziemy właśnie w radosnym brzmieniu pastorałek?

 „Gdzie słyszysz śpiew tam wstąp,
Tam ludzie dobre serca mają,
Bo ludzie źli, ach wierzaj mi,
Ci nigdy nie śpiewają...”

            Goethe


Małgorzata Rokicka