"Anno Domini High Definition" czyli ADHD Riverside

Pierwsze wrażenie po przesłuchanej właśnie płycie jak najbardziej... złe. Utwór otwierający, a w zasadzie jego początkowe minuty, to fenomenalne, tajemnicze wejście pianina Łapaja, potem "im dalej w las" tym zespół traci to co dotychczas miał najlepszego do zaoferowania: chwytliwą i bardzo emocjonalną, przekonywującą słuchacza, melodykę. Dalsze utwory, można scharakteryzować kilkoma słowami: powielanie tego co było, dodam jeszcze, że w dużo gorszej formie. Głos Mariusza Dudy jest jak gdyby przytłumiony, brakuje mu "mocy" i przekonania w odróżnieniu od poprzednich płyt. Inaczej mówiąc: brzmi on to tak jakby wokalista wręcz zmuszał siebie do tego aby cokolwiek nam zaśpiewać. Kiepski głos wokalisty nie jest wcale wyjątkiem. Cały zespół wykazuje w ADHD ogólny spadek muzycznej formy, gdyż stwierdzić można bardzo mało charakterystycznych, interesujących wątków muzycznych, jakie znaliśmy z poprzednich płyt, a które miło "wpadały" w ucho i zapadały na długo w pamięć. Całkiem trudno się ich doszukać, lecz nawet jeśli są, trwają one stosunkowo krótko. Złego stanu rzeczy nie mogą zrekompensować całkiem niezłe solówki gitarzysty Grudzińskiego, które i tak są małym perełkami, w mule beznadziei, jak chciałoby się rzec słuchając tej płyty. W zasadzie bowiem ADHD nie oferuje nic nowego a już tym bardziej tego co mogłoby "porwać za serce" ambitnego słuchacza, poza pewnymi, jednakże dość słabymi momentami, w których brzmienie jest inne, bardziej unowocześnione. Nadal znajdujemy w ADHD prawie te same motywy muzyczne charakterystyczne dla poprzednich płyt Riverside: SLS (Second Life Syndrome) i REM (Rapid Eye Movement) oraz w dużej mierze jest to samo instrumentarium (np. "zalatujące" muzycznym archaizmem organy klawiszowca Łapaja). A więc Nihil Novi po łacinie Nic nowego - chciałoby się tak rzec kolejny raz. Podsumowując: płyta w mojej subiektywnej opinii jest bardzo słaba, zdecydowanie słabsza od poprzedniczki i odznaczająca się dużym chaosem w kompozycji a także pod względem kolejności ułożenia piątki utworów, które są tylko mechanicznie "posklejane" ze sobą, przez co płyta nie wydaje się wcale spójna, no chyba, że muzykom z Riverside o tą niespójność ADHD (zupełnie trafny akronim jak na tak chaotyczny materiał muzyczny) chodziło. Moja Subiektywna Ocena: w skali od 1 do 10 daję i tak naciąganą 6 z bardzo dużym minusem. Na zespół tej klasy co Riverside to i tak skandalicznie mało...