Biografia Lombard historia, o zespole

Lombard, jedna z najpopularniejszych formacji pop rockowych polskiej sceny lat 80., z początku funkcjonował jako grupa wokalna Vist. Z trzema wokalistami w składzie (dwie kobiety, jeden mężczyzna) pod wypływem takich zespołów jak Maanam wyewoluowała do kapeli rockowej i od 18 mają 1981 roku, kiedy to odbyła się pierwsza próba Lombardu istnieje pod niezmienioną do dziś nazwą.

Lombard, jedna z najpopularniejszych formacji pop rockowych polskiej sceny lat 80., z początku funkcjonował jako grupa wokalna Vist. Z trzema wokalistami w składzie (dwie kobiety, jeden mężczyzna) pod wypływem takich zespołów jak Maanam wyewoluowała do kapeli rockowej i od 18 mają 1981 roku, kiedy to odbyła się pierwsza próba Lombardu istnieje pod niezmienioną do dziś nazwą. 

Cechą charakterystyczną dla Lombardu była zawsze duża liczba członków (minimum pięcioro) i liczne przetasowania personalne. Od roku 1981 przez formację przewinęło się ponad 25 muzyków, m.in.: Piotr Zander, Artur Malik, Jacek Królik, Zbigniew Foryś, czy Michał Burzymowski, każdy z nich pozostawił na dorobku grupy swój ślad. Na przełomie lat 80. i 90. doszło nawet do tego, że jedynym artystą z oryginalnego składu grupy była wokalistka Małgorzata Ostrowska. Zmiany nie omijały nikogo, przez co w pierwszej połowie lat 80. dziennikarz muzyczny Marek Wiernik określił członków formacji jako mistrzów świata w "podgryzaniu". 

Pierwszy skład grupy, który uległ pewnym modyfikacjom już po trzech miesiącach tworzyło siedem osób. Wokalistki Małgorzata Ostrowska i Wanda Kwietniewska, klawiszowcy Grzegorz Stróżniak i Maciej Szymański, perkusista Krzysztof Kuźniak, basista Maurycy Przybyłowicz oraz gitarzysta Jeremi Sajkowski. Swoje pierwsze utwory grupa nagrała w studiu Radia Szczecin, gdzie powstał m.in. pierwszy przebój grupy "O jeden dreszcz". Lombard swój debiutancki występ zagrał w październiku 1981 roku w poznańskim klubie "Walter", po czym jeszcze jako mało znana formacja wyruszył w trasę koncertową pełniąc rolę supportu Budki Suflera. 

Pomimo panującego stanu wojennego, który przerwał wspólne występy z zespołem Krzysztofa Cugowskiego Lombard w 1982 roku dał ponad 120 koncertów. Rok ten przyniósł również liczne zmiany personalne, w tym jedną z najpoważniejszych - odejście z grupy w atmosferze skandalu Wandy Kwietniewskiej, która założyła formację Banda i Wanda. 

- Dwie wokalistki miały być naszym atutem - wyjaśniał w wywiadzie przeprowadzonym na potrzeby serii wydawniczej "Gwiazdy Polskiej Muzyki lat 80" Grzegorz Stróżniak. - Niestety czas pokazał, że tak się nie stało, bo w momencie, kiedy mieliśmy dzielić się utworami, zaczynały się przepychanki. W momencie krytycznym Wanda postawiła wszystko na jedną kartę, mówiąc, że albo zespół gra z nią, albo z Małgorzatą. Wybraliśmy drugie rozwiązanie. 

Od tego czasu twarzą Lombardu została Ostrowska, która dzięki agresywnemu wizerunkowi scenicznemu stała się jedną z ikon polskiej muzyki tamtego okresu. Była też jednym z elementów determinujących sukces formacji. Drugim była postać Stróżniaka pełniącego funkcje głównego kompozytora i lidera. To on jest autorem wielu przebojów grupy w tym chyba tego największego, hymnu "Przeżyj to sam". Zespół wiele zawdzięcza też świetnym tekściarzom. Jacek Skubikowski, Marek Dutkiewicz i Andrzej Sobczak swoimi lirykami, na ile tylko pozwalała cenzura, starali się oddawać atmosferę, w jakiej w PRL-u żyło polskie społeczeństwo. Wiele piosenek pochodzących z pierwszej płyty zespołu "Śmierć dyskotece" posiadało bardzo polityczny i zaangażowany charakter. 

- Cenzorzy raz byli bardziej skrupulatni, kiedy indziej mniej, jedni byli kretynami, drudzy inteligentnymi ludźmi - tłumaczył Stróżniak - "Śmierć dyskotece!", "Taniec pingwina na szkle" – to wszystko są politykujące teksty. "Przeżyj to sam" nawet nie potrzebowało przenośni. 

Do poważniejszej konfrontacji z ówczesnymi władzami doszło w 1985 roku kiedy to wyróżniony już w 1983 roku na opolskim festiwalu za utwór "Szklana Pogoda", doskonale znany w kraju i koncertujący zagranicą (Niemcy, Holandia, Włochy) Lombard odmówił udziału w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Z tego powodu grupa nie została dopuszczona do festiwalu w Opolu, pod znakiem zapytania stanęła też jego trasa koncertowa po Włoszech. 

- Nie chcieliśmy jechać do Zielonej Góry, ale wylądowaliśmy na czerwonym dywaniku u Ministra Kultury - wspominał klawiszowiec. - Wstrzymano by nam paszporty, to był ruch poniżej pasa. Wiem, że świadczyłoby o nas lepiej, gdybyśmy odmówili, ale pracowaliśmy na to, aby wyjeżdżać za granicę. Nie chcieliśmy rezygnować z tego kontraktu. 

Niemal całe lata 80. zespół zapamiętał jako pasmo sukcesów. W tym okresie wydał 10 płyt w tym 3 koncertowe, a także jako pierwsza krajowa grupa rockowa wystąpił w Teatrze Polskim w Poznaniu w musicalu "Łyżki i księżyc", dając wraz z aktorami kilkadziesiąt spektakli. Od drugiej połowy dziesięciolecia zaczął narastać konflikt na linii Ostrowska - Stróżniak, który swe apogeum osiągnął w 1988 roku, kiedy na polecenie artystki ówczesny menadżer Lombardu zwolnił z grupy Stróżniaka. 

- Decyzja ta podyktowana była zawiścią, walką o tantiemy i o podział pieniędzy w zespole przed dawno planowanymi trasami koncertowymi do USA i ZSRR - możemy przeczytać na oficjalne stronie zespołu. 

Kompozytor do zespołu wrócił w 1991 roku, kiedy opuściła go z powodów osobistych Ostrowska. W 1994 roku pod nazwą zmienioną na Lombard Group zespół wydał pierwszą w latach 90. płytę "Afryka". Rok później grupa nagrała utwór promujący markę piwa "10,5". 

W 1997 roku życiowe ścieżki Ostrowskiej i Stróżniaka znowu się zeszły. Na scenę powrócił Lombard, który odbył w kolejnych latach trasę koncertową po Niemczech i USA. W 1999 roku po raz kolejny, tym razem definitywnie zespół opuszcza planująca solową karierę Ostrowska. Jej miejsce zajęła Marta Cugier, z którą grupa wydała krążek "Deja'Vu". W XXI wieku skład – tradycyjnie już - zmieniał się parokrotnie. W 2008 roku formację tworzyli: Cugier, Stróżniak, Daniel Patalas, Michał Kwapisz i Mirosław Kamiński. 

W 2005 roku zespół przypomniał o sobie, wspierając kampanię wyborczą Prawa i Sprawiedliwości, poprzez udział w cyklu koncertów Wiosna Polaków. W 2008 roku zagrał nielegalny koncert dla Białoruskiej Polonii. Z tego też roku pochodzi jego DVD "W hołdzie Solidarności - Drogi do wolności".