Biografia Oszibarack historia, o zespole

Oszibarack powstał w 2004 roku we Wrocławiu z inicjatywy czworga muzyków: DJ Patrisii (wokalistki znanej z zespołu Husky), producenta i kompozytora Agima Dżeljilji, perkusisty Zmazika oraz basisty i VJ-a Tomasza Dogla. Oszibarack - (z węgierskiego "brzoskwinia") - w zamyśle miał stanowić oryginalną mieszankę nieszablonowych pomysłów i form.

Dokonania grupy wkrótce udowodniły, że cel ten zrealizowano w stu procentach.

Muzyczna przygoda Öszibarack rozpoczęła się dzięki 2.47 Records, należącej do lidera formacji Agressiva 69, Bodka Pezdy. To właśnie pod szyldem tej wytwórni ukazał się pierwszy singel grupy, "Skirts up!", który wcześniej można było usłyszeć w reklamie sieci komórkowej Heyah. Utwór zwiastował debiutancki album Öszibarack. Płyta "Moshi Moshi", której nazwa nawiązuje do japońskiej formy powitania ("Halo! Proszę Pana/Pani!"), trafiła na sklepowe półki 30 października 2004 roku. Koncepcja i brzmienie krążka były niemałym zaskoczeniem dla krytyków, którzy nie szczędzili muzykom miłych słów. "Album momentami ociera się o doskonałość, tworzy całość, która na długo zapada w pamięć", "Świetna klubowa płyta i największe odkrycie muzyczne mijającego właśnie roku", "10 gwiazdek na 10!!!" - tak pochlebnymi recenzjami karmiły czytelników wpływowe magazyny kulturalne. Twórczość Öszibarack zaczęto porównywać do dokonań Goldfrapp, Björk, Royskopp, Moloko i Mouse on Mars. Elektroniczne dźwięki i eklektyczne brzmienia zawarte na "Moshi Moshi" były dla polskiej sceny niczym haust świeżego powietrza.

Po sukcesie pierwszego krążka grupa wyruszyła w trasę koncertową po Europie. Zespół zawitał do Holandii, Niemiec, na Węgry i Słowację. W międzyczasie muzycy zastanawiali się, jaką ścieżkę obrać podczas prac nad kolejną płytą.

- Tworzenie i nagrywanie płyt ma sens tylko wtedy, gdy odkrywamy obszary jeszcze przez nas niezbadane - tłumaczył Agim Dżeljilji w wywiadzie dla Onet.pl. - Od początku zakładaliśmy, że kolejna płyta będzie się różnić od poprzedniczki. Nie chcieliśmy stosować zabiegów dobrze znanych z "Moshi Moshi". Oczywiście ta płyta wykrystalizowała pewien obraz i brzmienie zespołu. Potraktowaliśmy ją jak trampolinę, bo dzięki niej zespół Öszibarack nabył swoją muzyczną tożsamość.

W międzyczasie Agim zajął się także współpracą z innymi artystami, m.in. Niną Stiller, grupą Not, Noviką, Kodex, Kanałem Audytywnym i Agressivą 69. Jak sam podkreślał, ta chwilowa odskocznia od Öszibarack pozwoliła mu poznać nowe techniki nagrań, rozwinąć skrzydła i zaczerpnąć inspiracji do kolejnych działań z zespołem. Prace nad drugim studyjnym wydawnictwem formacji, "Plim Plum Plam", trwały trzy i pół roku. 25 kwietnia 2008 album trafił do rąk fanów. Zaskoczenie było znaczne - brzmienie Öszibarack ewoluowało, tylko luźno nawiązując do chłodnych dźwięków "Moshi Moshi". Członkowie grupy przyznali, że podczas pracy w studiu inspirowali się dokonaniami Glenna Millera, Kraftwerk, Beach Boys oraz muzyką lat 50. i 60.

- Zrobiliśmy płytę najlepszą, na jaką nas było stać na tym etapie - oznajmił Agim Dżeljilji w rozmowie z dziennikarzem serwisu Alternativepop.pl. - Jesteśmy z niej zadowoleni, ponieważ popchnęła zespół do przodu, w kolejne obszary muzyki, które były dla nas novum, a nie chcieliśmy powtarzać tego, co było na pierwszej naszej płycie, "Moshi Moshi". "Plim Plum Plam" wzbudziła wiele kontrowersji, być może słuchacze oczekiwali, że będziemy kontynuować brzmienie, które było na "Moshi Moshi".

Drugie studyjne dzieło wrocławskiej formacji spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem krytyków i zostało okrzyknięte jednym z najlepszych klubowych krążków roku, choć muzyki na niej zawartej nie sposób zaszufladkować - bo "Plim Plum Plam" to mieszanka elektroniki, popowych rytmów, żywych instrumentów i charakterystycznego wokalu DJ Patrisii. Album zapewnił grupie Öszibarack rozgłos nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami. Muzycy ponownie wyruszyli w trasę koncertową po Europie. Wkrótce pojawiły się pogłoski o propozycjach współpracy ze strony zagranicznych wytwórni, jednak Agim szybko je zdementował. - Chcę uciąć wszelkie plotki na temat tego, że jakiś Zachód jest nami zainteresowany - oświadczył w wywiadzie dla Alternativepop.pl. - Są to najczęściej teksty puszczane przez naszego wydawcę: "Öszibarack podbija Paryż, Öszibarack podbija Londyn, Öszibarack podbija Tokyo". Gówno, niczego nie podbija, taka jest prawda. My po prostu staramy się zaistnieć wszelkimi możliwymi sposobami i zainteresować rynki zachodnie. Było parę rozmów, ale na razie nie ma żadnych konkretów.

Dżeljilji dodał także, że w marcu 2009 roku uda się wraz z zespołem do Danii, gdzie zarejestrowany zostanie materiał na trzeci longplay Öszibarack. W międzyczasie na rynku ma ukazać się także EP-ka z utworami, które nie pojawiły się na "Plim Plum Plam" oraz płyta DVD z filmem opowiadającym o zespole.

- Chcemy unikać pretensjonalności, patos jest nam jak najbardziej obcy - podsumowuje Agim w rozmowie z dziennikarzem Onet.pl. - Kicz jest u nas kontrolowany i wynika z poczucia humoru zespołu. Wszyscy mamy do siebie ogromny dystans. Tak strasznie swojej twórczości nie przeżywamy.