Biografia Anthrax historia, o zespole
- Data założenia: 1981
- Kraj: Stany Zjednoczone
- Miasto: Nowy Jork
- Gatunek: Metal
Anthrax (ang. i łac.: dosł. wąglik) - amerykański zespół założony w Nowym Jorku w 1981 roku. Zaliczany obok zespołów: Metallica, Slayer oraz Megadeth do wielkiej czwórki thrash metalu.
Zespół rozpoczął działalność w roku 1981 w składzie Scott „Not” Ian
(gitara), John Connely (śpiew), Dan Lilker (gitara), Paul Kahn (gitara
basowa) i Dave Weiss (perkusja). Materiał demo nagrał w roku 1983.
Trafił on do Jona Zazuli, którego niezależna wytwórnia Megaforce Records
wydała debiutancką płytę Metalliki.
Przed wydaniem dużego albumu, we wrześniu 1983 ukazał się singel
Soldiers Of Metal. Wkrótce potem do zespołu dołączył Dan Spitz (gitara,
wcześniej grał w Overkill), w związku z tym Dan Lilker zmienił
instrument na gitarę basową.
Do studia pod koniec 1983 roku weszli: Scott Ian, Dan Lilker, Neil
Turbin (śpiew), Dan Spitz i Charlie Benante (perkusja). W styczniu 1984
Fistful of Metal trafił na rynek. Anthrax dopiero kształtował własne
brzmienie jednak płyta zebrała pochlebne opinie (oprócz okładki
uznawanej wtedy za niesmaczną) i sprzedawała się dobrze. Grupa odbyła
wspólną trasę koncertową z Metalliką i Raven.
W Anthraxie następowały jednak kolejne zmiany (odszedł Dan Lilker i Neil
Turbin) i nagranie w 1985 roku maksisingla Armed and Dangerous odbyło
się z Mattem Fallonem (gitara basowa) i Joey Belladoną (śpiew). Płyta
zawierała m.in. cover zespołu Sex Pistols God Save The Queen. Ukazanie
się tego nagrania było dowodem, że zespoły thrash metalowe czerpią
garściami z tradycji punk rocka (w tym czasie równolegle z Anthrax Scott
Ian udzielał się w hardcoreowym zespole S.O.D. - Stormtroopers Of
Death).
W 1985 roku zespół podpisał kontrakt z Island Records i natychmiast
wszedł do studia by nagrać album Spreading The Disease. Ukazał się on na
rynku pod koniec 1985 roku w USA i na początku 1986 w Europie oraz był
poprzedzony wydaniem singla Madhouse. Anthrax wyruszył na trasę
koncertową z Metalliką zakończoną w Europie na festiwalu Aardshock w
Holandii w październiku (dodatkowo w towarzystwie Slayera).
W listopadzie 1986 zespół pracował już nad kolejnym albumem. Producentem
został Paul Kramer wcześniej pracujący m.in. z Kiss. Do studia wszedł
jednak po kolejnej zmianie w składzie. Nowym basistą został Frank Bello.
Among The Living ukazał się w marcu 1987 poprzedzony wydanym miesiąc
wcześniej singlem I’m The Law. Singiel sprzedawał się na tyle dobrze w
Europie (dostał się do UK Top Ten), że zdecydowano się na wydanie w USA
minialbumu pod tym tytułem. Osiągnął status złotej płyty. Istotną rzeczą
dla tych sukcesów tych singli były eksperymenty z rapem, utwór I’m The
Man. W lipcu ukazał się singel Indians a do stacji telewizyjnych trafia
videoklip z tym utworem.
Anthrax wyrusza na europejską i japońską trasę koncertową jako gwiazda
(w towarzystwie Metal Church) a w USA poprzedza koncerty Kiss.
Początek roku 1988 zespół spędził na nagrywaniu albumu State Of
Euphoria. Wydano również singel Antisocial. Album zdobył złotą płytę w 3
miesiące od ukazania się w październiku. Na trasie Road To Euphoria
zespołowi towrzyszył Living Colour.
Anthrax wydał jeszcze drugi singel Make Me Laugh zanim wszedł do studia by rozpocząć nagrywanie kolejnej płyty.
Jeszcze w 1989 wyszedł na rynek EP Penikufesin. Chociaż w czasie sesji
nagraniowej zespół przeżył pożar i trzęsienie ziemi to jednak w sierpniu
1990 roku udało się wypuscić na rynek album Persistance Of Time i
wyruszyć na trasę wraz z Iron Maiden (trasa nazywała się No Prayer On
The Road Tour) dołączył również do Slayera, Megadeth i Alice In Chains w
serii koncertów Clash Of The Titans.
Kolejnym sukcesem był minialbum Attack Of The Killer B`s, który zawierał
wspólne nagranie z Public Enemy - Bring The Noise. Zespół ten
towarzyszył później Anthraxowi na wspólnej trasie koncertowej (wraz z
Primus i Young Black Teens). Po jej zakończeniu zespół podpisał nowy
kontrakt płytowy, z Elektra Records (współpraca z Island przestała się
układać ze względu na słabą promocję ostatniego albumu). W 1992 z
zespołu został również wyrzucony Joey Belladonna. Jako powód podano mały
wkład pracy w działalnośc Anthraxu. Na jego miejsce został przyjęty
John Bush z Armored Saint.
Z nowym wokalistą zespół nagrał i wydał w maju 1993 roku album Sound Of
The White Noise. Trasa koncertowa odbyła się w towarzystwie Fight,
Clawfingera, King’s X i M.O.D… W ciągu lat 1993 i 1994 Anthrax nagrywał
utwory do ścieżek dźwiękowych filmów oraz albumów tribute (m.in. John
Bush i Scott Ian jako członkowie Doom Squad nagrywają utwór wydany na
albumie w hołdzie Judas Priest w 1996 roku).
Pierwszy album koncertowy Live: The Island Years ukazuje się w 1994
roku. Był on jednak jedynie wypełnieniem kontraktu z wytwórnią Island.
Już podczas pracy nad Sound Of The White Noise współpraca z Danem
Spitzem uległa znacznemu pogorszeniu co zaowocowało wyrzuceniem go z
zespołu w 1995 roku.
Pozostali człownkowie Anthraxu nie zdecydowali się jednak na zastąpienie
go stałym gitarzystą i na nagrywanym „Stomp 442” grał gościnnie między
innymi Dimebag Darrell z Pantery a także Paul Crook, który również
towarzyszył zespołowi na koncertach. Część partii gitar nagrał
perkusista Charlie Benante, który był jednym z głównych kompozytorów na
tę płytę.
Wkrótce w związku ze słabą promocją nowych albumów przez Elektrę, zespół
opuścił wytwórnię i zbudował własne studio nagrań w Yonkers w Nowym
Jorku.
Po 3 latach przerwy Anthrax powrócił z wydaną w lipcu 1998 roku w
Ignition Records płytą Volume 8 - The Threat Is Real. W 1999 roku zespół
podpisał kontrakt z Beyond Records i wkrótce potem wydał Return of the
Killer A’s, zestaw różnych wersji utworów wcześniej wydanych na albumach
studyjnych. W jednym z nich (Ball Of Confusion) pojawili się wspólnie
John Bush i Joey Belladonna.
W 2001 roku grupa była celem ataku mediów amerykańskich w związku z
szeregiem zatruć wąglikiem w USA (po angielsku Anthrax to właśnie
wąglik). Zespół próbowano zmusić do zmiany nazwy, ale muzycy tego nie
zrobili.
W kooperacji z John-em Carpenter-em i Joe Satrianim skomponowano ścieżkę
dźwiękową do filmu „Duchy Marsa” (ang. Ghosts of the Mars”).
Przed nagraniem kolejnego albumu w 2002 roku do zespołu dołączył stały gitarzysta: Rob Caggiano.
Pod koniec 2002 roku Anthrax ponownie wszedł do studia nagrań i
rozpoczął pracę nad wydaną w 2003 roku płytą „We’ve Come For You All”.
W kwietniu 2004 roku Anthrax opuścił ostatecznie basista Frank Bello
przechodząc do odradzającego się zespołu Helmet. Na jego miejsce
(początkowo tylko na trasę, ostatecznie na stałe) został zaangażowany
Joey Vera, przyjaciel Johna Busha z Armored Saint.
5 sierpnia 2004 roku podczas trasy koncertowej promującej nowy album zespół wystapił w warszawskim klubie Proxima.
Jeszcze w trakcie trasy koncertowej na rynek trafiło koncertowe DVD i
album pod tytułem Music Of Mass Destruction - Live from Chicago a w
listopadzie 2004 ukazał się studyjny album Greater Of Two Evils (wydany w
USA przez Sanctuary). Album zawiera przearanżowane wersje utworów
wydanych w czasach gdy wokalistą Anthraxu nie był jeszcze John Bush.
Lista utworów na tej płycie jest wynikiem głosowania fanów.
Pod koniec kwietnia 2005 zespół wrócił do swojego klasycznego już składu
z lat 1985-92 (Joey Belladonna, Frank Bello, Charlie Benante, Scott
Ian, Daniel Spitz) rozpoczynając nowy okres trasą Reunion Tour.
W 2007 roku po zakończeniu trasy Reunion Tour Joey Belladonna i Danny
Spitz odeszli z zespołu. Powrotu do Anthraxu odmówił także John Bush.
Miejsce Danny’ego zajął na powrót Rob Caggiano. Nowym wokalistą został
Dan Nelson, którego polecił Rob Caggiano.
Nowy album zespołu jest w trakcie tworzenia. Nie ma konkretnej daty jego
premiery. Najprawdopodobniej jednak nowy LP zostanie wydany jeszcze w
tym roku.
Scott Ian jest stałym publicystą polskiego pisma branży muzycznej - Mystic Art.
Po okresie niestabilności składu do zespołu dołączył wokalista Dan
Nelson, zastępując tym samym Joeya Belladonnę. Do grupy dołączył także
Rob Caggiano (gitara, 2003 - 2005); Dan Spitz nie jest już częścią
zespołu.
Zespół planował skończyć i wydać nowy materiał w roku 2009, jednak
wydanie go się opóźniło. W maju 2010 do grupy powrócił Joey Belladonna.
16 czerwca 2010 w ramach Sonisphere Festival zespół wystąpił w Polsce w
Warszawie (Lotnisko Bemowo)
Ostatecznie nowy album, zatytułowany Worship Music, ukazał się w roku 2011.
Skład Aktualny:
* Scott Ian - gitara
* Joey Belladonna - śpiew
* Charlie Benante - perkusja
* Frank Bello - gitara basowa
* Robb Caggiano - gitara
Dyskografia:
* 1984 Fistful of Metal
* 1985 Spreading the Disease
* 1987 Among the Living
* 1988 State of Euphoria
* 1990 Persistence of Time
* 1993 Sound of White Noise
* 1995 Stomp 442
* 1998 Vol. 8 - The Threat Is Real
* 2003 We’ve Come for You All
* 2004 The Greater of Two Evils
* 2011 Worship Music
Płyty, albumy
-
Gatunek: Metal
Kraj: Stany Zjednoczone
W 2009 roku rusza trasa koncertowa promująca najnowszy album grupy. Chorzów znalazł się na liście dziesięciu europejskich miast, w których zespół na żywo zaprezentuje nowe utwory.
Peja ujawnił szczegóły swojego najnowszego albumu, który ukaże się w sklepach 17 września. Na albumie "Na serio" znajdzie się 19 utworów.
Na sklepowe półki trafiła składanka "Hity na Czasie 2008" czyli zapowiedź tego co czeka na fanów eskowych hitów w ramach letniej trasy!