Jean-Luc Ponty - legendarny skrzypek jazzowy zagra we Wrocławiu!

Jean-Luc Ponty, jeden z największych skrzypków w historii nie tylko jazzu, ale i muzyki w ogóle, nazywany przez krytyków muzycznych "wzorcem z Sevre muzyki fusion", przyjeżdża do Wrocławia na zaproszenie Ethno Jazz Festivalu.

5 marca wystąpi w Synagodze Pod Białym Bocianem w projekcie JEAN-LUC PONTY & CLARA PONTY QUARTET.

Jean-Luc Ponty i jego córka, Clara Ponty oferują wyjątkowy koncert własnych, autorskich kompozycji z mieszanką klasyki Jean-Luca i oryginalnych kompozycji Clary. W składzie zespołu usłyszymy również znakomitego perkusistę, Damiena Schmitta i kontrabasistę Nathanaela Malnoury.

Razem tworzą bardzo kreatywną sekcję rytmiczną, która wprowadza nowoczesnego ducha, jednocześnie utrzymując liryczną i poetycką stronę repertuaru. Kwartet wykazuje intensywną, świeżą i komunikatywną energię.

JEAN-LUC PONTY jest niekwestionowanym kreatorem kultowej stylistyki jazz-rocka. Uważa się go za artystę, który równie dobrze porusza się w stylistyce klasyki, swingu jak i nowoczesnego jazzu.

Legenda skrzypiec Stuff Smith powiedział o Pontym - " jest jak killer, gra jazz na skrzypcach tak, jak Coltrane na saksofonie".

Urodził się on w Avranches, 29 września 1942 roku. Jego rodzice grali muzykę klasyczną - matka na fortepianie, ojciec na skrzypcach. Jean-Luc okazał się ,,cudownym dzieckiem". W wieku 16 lat został przyjęty do słynnego Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris, które ukończył już dwa lata później, z najwyższym wyróżnieniem Premier Prix. W międzyczasie ojciec nauczył go grać także na klarnecie, a Jean-Luc skosztował również muzyki Milesa i Coltrane'a. Niedługo potem został zatrudniony przez jedną z głównych orkiestr symfonicznych- Concerts Lamoreux, jednocześnie grając z zespołem na lokalnych imprezach. Z czasem podjął wybór o opuszczeniu orkiestry, by mógł w pełni oddać się jazzowi. Początki były trudne. W tym czasie postrzegano skrzypce jako instrument, który nie wpisuje się w kanon nowoczesnej muzyki jazzowej. Ponty jednak bardzo wyróżniał się spośród innych. Grał tak, jak nikt do tej pory się nie odważył. Krytycy wówczas powiedzieli o nim, że był pierwszym skrzypkiem, który okazał się tak ekscytujący jak saksofonista.

W 1964 wydał swój debiutancki solowy album ,,Jazz Long Playing". Następnie wydał album z koncertem z 1966 - ,,Violin Summit".Ponty, grający na żywo w Bazylei z takimi znanymi muzykami, jak Stéphane Grappélli i Stuff Smith.

W 1969 roku Jean-Luc wraz Frankiem Zappa nagrał "Hot Rats"- album nazywany kultowym. Zappa z kolei napisał i zaaranżował dla Ponty'ego szereg absolutnie genialnych utworów, m.in. do solowego albumu Jeana-Luca ,,King Kong".

Ponty wyemigrował wraz z żoną i dwiema córkami do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Los Angeles. Odbył wówczas z Zappą długą trasę, lecz po pewnym czasie rozpoczął karierę solową.

Przez następną dekadę Ponty koncertował na całym świecie i nagrywał kolejne albumy, z których wszystkie osiągnęły pierwszą piątkę listy Billboard Jazz, sprzedając się w milionach egzemplarzy.

CLARA PONTY jest amerykańsko- francuską pianistką, wokalistką i kompozytorką, która czerpie inspiracje z jej wielorakiego dobytku muzycznego.

 Urodziła się w Paryżu a wychowała się w Los Angeles. Naukę gry na skrzypcach i pianinie podjęła mając 5 lat. Jako ośmiolatka napisała swój pierwszy utwór, a cztery lata później wygrała pierwszy konkurs pianistyczny.

Mając 20 lat porzuciła jednak branie udziału w konkursach by skupić się na pisaniu utworów. Pod patronatem nowojorskiego Universal Music wydała swoje pierwsze nagrania, co zwróciło uwagę uwagę całego świata i dało jej rozgłos jako solowej pianistce. Niedługo po tym wydano album "Mirror of Truth", który artystka utworzyła wraz ze swoim ojcem Jean-Luc Pontym.

Clara łączy swoje jazzowe dziedzictwo z muzyką popularną, co daje zniewalający efekt.

Album "Echoes" Clara Ponty wydała w 2010 roku w kolaboracji z niemieckimi muzykami jazzowymi takimi jak Wolfgang Haffner, Dieter Ilg i Ernest Stroer. Album został nominowany do nagrody Echo w Niemczech.

Po wydaniu czterech albumów instrumentalnych Clara rozpoczęła pracę nad płytą wokalną, w której utworach sama śpiewa.