Życiorys Dorota Miśkiewicz biografia

Dorota Miśkiewicz to wybitnie uzdolniona wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów. Urodziła się w muzycznej rodzinie Miśkiewiczów (ojciec - Henryk Miśkiewicz, to znany saksofonista jazzowy, brat Michał - perkusista z obecnego kwartetu Tomasza Stańko). Dorota Miśkiewicz jest absolwentką Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie skrzypiec.

Pierwsze nagrania studyjne i telewizyjne rozpoczęła będąc jeszcze w liceum. W 1994 roku zajęła II miejsce na konkursie w ramach Międzynarodowych Spotkań Wokalistów Jazzowych w Zamościu. W tym samym roku została członkiem sekstetu Włodzimierza Nahornego, z którym nagrała cztery płyty (jako wokalistka i skrzypaczka). 

Współpracowała z największymi gwiazdami muzycznego show-businessu: m.in. Tomaszem Stańko, Nigel’em Kennedy, Grzegorzem Turnauem, Wojciechem Młynarskim, Ewą Bem, Janem "Ptaszynem" Wróblewskim, Anną Marią Jopek (m.in. projekty z Patem Metheny i Mino Cinelu) i innymi. Rok 2006 zaowocował ekskluzywnym nagraniem duetu z Cesarią Evorą na krążek "Rogamar", który szybko osiągnął status "złotej płyty". Otrzymała tym samym swoistą legitymację do światowej kariery, będąc, jako jedyna polska wokalistka oprócz Kayah, zaproszona do wspólnego nagrania utworu z królową Wysp Zielonego Przylądka. 

Artystka o niepowtarzalnym, charakterystycznym stylu i muzycznej ekspresji, której znakiem rozpoznawczym są nastrojowe, liryczne kompozycje balansujące na granicy jazzu i wyrafinowanego popu. Na jej płytach odnaleźć można kobiece, pełne zmysłowości ballady, delikatne bossa novy, klimaty etniczne, ale i ostrzejsze rockowe nuty. 

Wyróżnia się elegancją i skromnością. Łagodna na płytach, bywa drapieżna na koncertach, charyzmatyczna na scenie, błyskawicznie nawiązuje kontakt z publicznością, a jej głos jest tak urodziwy jak ona sama.

Jako kompozytorka i autorka tekstów Dorota ujawniła się już w 2002 roku, kiedy wydała płytę "Dorota Miśkiewicz Goes To Heaven - Zatrzymaj się" (nominacja do Fryderyka w kategorii jazzowy album roku). 

W październiku 2005 ukazała się jej kolejna solowa płyta "Pod rzęsami", która odmieniła nieco życie tej elitarnej wokalistki przynosząc jej sporą popularność.

Po długim oczekiwaniu, 22. września 2008 na rynku pojawia się "Caminho" (Sony BMG). Na nowym albumie Dorota łączy jazz ze szlachetną piosenką i swoim własnym, niepowtarzalnym stylem okraszonym rytmami utęsknionej Brazylii... 

"Caminho" czyli droga. Ten obco brzmiący tytuł nowej produkcji zwraca uwagę na perkusjonistę Guello, który na nagrania przyleciał specjalnie z São Paulo. Brazylijskie podejście do rytmu nadało koloryt wszystkim piosenkom, nie tylko sambom i bossanovom. 

Szlachetne, ciepłe i przyjemne brzmienia zawdzięczamy twórcom, a także wybitnym muzykom, którzy przyjęli zaproszenie do udziału w tym projekcie. Na płycie odnajdziemy dwa piękne duety - z Grzegorzem Turnauem oraz z Grzegorzem Markowskim. Ponadto na uznanie zasługuje udział w kilku piosenkach wybitnego pianisty – Marcina Wasilewskiego, a także gitarzysty, współkompozytora i współproducenta płyty – Marka Napiórkowskiego.

Dorota Miśkiewicz Goes To Heaven” , oto jak nazywał się zespół Doroty, z którym nagrała debiutancką, niemalże w całości autorską płytę „Zatrzymaj się”. W skład zespołu wchodzili: Michał Tokaj, Marek Napiórkowski, Adam „Szabas” Kowalewski wymiennie z Robertem Kubiszynem oraz Łukasz Żyta. To wybitna jazzowa kompania doskonale prezentująca swoje umiejętności na krążku. Choć piosenki Doroty oscylują między jazzem a popem, to słychać tu mocno wpływ jazzowego środowiska. Zaznacza się on w swobodnej improwizacji, wyrafinowanej harmonii, a także brzmieniu instrumentów. 

Na wyróżnienie zasługuje intrygująca aranżacja „Sophisticated Lady”, utrzymany w brazylijskim klimacie utwór „Jaa” oraz najbardziej jazzowy „Asfalt, ulica, neony” Michała Tokaja. Warto również wspomnieć o ekspresyjnym duecie z Kubą Badachem „Jesteś Ty i jestem Ja”. 

A wszystko to, połączone przez artystkę z dużym wyczuciem oraz stylem, tworzy przejrzystą całość zarówno dla wielbicieli jazzu, jak i miłośników ambitnego popu. Płyta doceniona w środowisku jazzowym poprzez nominację do „Fryderyka”.