Życiorys Ryszard Rynkowski biografia

Ryszard Rynkowski urodził w 1951 roku w Elblągu. Już we wczesnej młodości poświęcił się swojej muzycznej pasji, ćwicząc grę na różnych instrumentach. Wcześnie odkryty talent rozwijał jako uczeń klasy fortepianu w Państwowej Szkole Muzycznej w rodzinnym mieście. Ryszard Rynkowski jeszcze w liceum miał okazję zadebiutować na scenie, ale nie ze względu na muzyczne umiejętności.

Jako członek założonego wraz z kolegami kabaretu "Tak to bywa" zdobył lokalną popularność, której ukoronowaniem był występ w 1968 roku na Przeglądzie Zespołów Szkolnych Polski Północnej i zajęcie tam drugiego miejsca. Rynkowski był także członkiem elbląskich półamatorskich zespołów muzycznych.

Studia muzyczne rozpoczął w Olsztynie, na Wydziale Wychowania Muzycznego. Występy ze studenckim zespołem El, który w 1972 roku zaproszony został do udziału w V Festiwalu Kultury Studenckiej w Olsztynie sprawiły jednak, że zamiast przyszłości nauczyciela muzyki wybrał rozwój profesjonalnej muzycznej kariery. Pierwszym krokiem do tego celu był udział w warsztatach muzycznych w Chodzieży w tym samym roku, na których Rynkowski miał okazję rozwinąć swoje umiejętności jazzowe.

W 1973 roku Rynkowski przeprowadził się do Warszawy, wierząc, że kulturalne życie stolicy pomoże mu w nawiązaniu kontaktów i zapewni dobry początek w muzycznym biznesie. Pierwszą pracę znalazł w świecie teatru, współpracował z Operetką Warszawską, gdzie był korepetytorem, i Teatrem na Targówku, w którym występował jako akompaniator. Dla tej sceny rozpoczął także komponować własne utwory. Pierwszym utrwalonym nagraniem piosenki Rynkowskiego z tego okresu było "W tańcu zaczyna się miłość".

Mając oparcie finansowe Rynkowski zaczął współpracować z warszawskimi zespołami muzycznymi. W latach 1977 - 1978 występował jako pianista z zespołem Gramine, z którym napisał i wykonał muzykę do spektaklu "Rapsod polski", wystawianego w jednym z podwarszawskich teatrów. Następnie dołączył do Victoria Singers. Po odejściu ze składu Grzegorza Markowskiego, Rynkowski przejął jego funkcję wokalisty. Zespół ten był uznawany na tyle obiecujący, że poznańska państwowa wytwórnia muzyczna Estrada zapewniła mu komfortowe warunki rozwoju. Grupa zmieniła nazwę na Vox. Początkowo planowano, że będzie ona wykonywać stare amerykańskie standardy jazzowe, dlatego artyści intensywnie uczyli się angielskiego. Vox miał także zajęcia z choreografem i kostiumologiem. Jak wspominał Rynkowski, przygotowania do debiutu zespołu były w pełni profesjonalne i przypominały raczej sytuację zachodnich grup, a nie siermiężną polską rzeczywistość okresu PRL.

Kolejnych 10 lat kariery Rynkowskiego nieodłącznie związanych jest z udziałem w Vox. Zespół zadebiutował wiosną 1979 roku i szybko zdobywał popularność, głównie dzięki występom na licznych festiwalach oraz w rozgłośniach radiowych. Rynkowski był w dużym stopniu autorem tego sukcesu. Jego rolą w zespole było komponowanie. Największy przebój grupy, i całych lat 80., "Bananowy song" także został skomponowany przez mającego niezwykłe wyczucie melodii Rynkowskiego. Czas spędzony w zespole Vox przyniósł artyście kilka znaczących zbiorowych nagród, zarówno w Polsce, jak i za granicą (Grand Prix festiwalu Bratysławska Lira czy na konkursie w Rostocku w 1982) oraz wiele udanych koncertów w kilkunastu krajach świata.

W połowie lat 80. atmosfera w grupie zaczęła się psuć. Rynkowski chciał, aby zespół zwrócił się w stronę poważniejszych, jazzowych kompozycji, zaś reszta zespołu wolała pozostać w kręgu muzyki popowej. W końcu, w 1987 roku Rynkowski ogłosił odejście z zespołu, z którym jednak - pomimo wcześniejszych kłótni - pozostał w dobrych relacjach. Jak wspominał, po rozstaniu z Vox nie miał konkretnego pomysłu na dalszą karierę, chciał nawet zatrudnić się na statkach wycieczkowych, aby zdobyć trochę solowego doświadczenia. Pomogli mu przyjaciele, którzy namówili go do rozpoczęcia samodzielnych nagrań.

Rynkowskiemu jako soliście dość szybko udało się osiągnąć pierwsze sukcesy. W 1989 roku został zwycięzcą festiwalu w Opolu, na którym zaprezentował bardzo popularną piosenkę "Wypijmy za błędy". Dokonania te powtórzył jeszcze trzykrotnie, w 1990, 1994 i 1999 roku. Otrzymał także specjalną nagrodę festiwalu za całokształt twórczości.

W 1991 roku Rynkowski zadebiutował jako solista płytą "Szczęśliwej drogi już czas". Okazała się ona dużym przebojem na krajowym rynku, potwierdzając ostatecznie, że artysta jest w stanie samodzielnie zyskać uznanie publiczności.

Rynkowski wczesnych lat 90. współpracował ze znanym autorem tekstów Jackiem Cyganem. Jest to znajomość nie tylko zawodowa, artyści są przyjaciółmi także w życiu prywatnym. Najbardziej znanym owocem tej wspólnej twórczości jest chyba piosenka "Życie jest nowelą", nagrana na potrzeby telewizyjnego serialu "Klan". Znalazła się ona nawet na reedycji płyty "Jawa" z 1998 roku. Jest to też jeden z największych przebojów w solowej karierze artysty.

W zasadzie wszystkie nagrane od połowy lat 90. płyty stawały się rynkowymi przebojami, a dzięki nim artysta osiągnął prawdziwie gwiazdorski status. Często nazywany jest "polskim Joe Cockerem", z którym zresztą miał okazję wystąpić na wspólnym koncercie w 2001 roku.

Na początku kolejnego roku Rynkowski został uhonorowany Orderem Uśmiechu w uznaniu za pomoc, jaką w czasie swojej kariery udzielił na rzecz dzieci. Jednym z warunków przyznania nagrody jest wypicie z uśmiechem szklanki soku z cytryny. Znany z optymistycznego nastawienia wokalista poradził sobie z zadaniem bez problemu.

Rynkowski związany jest obecnie z młodszą o 22 lata kobietą, którą poślubił po 10 latach po śmierci pierwszej żony. Jesienią 2008 roku artysta cieszył się z narodzin synka, choć wcześniej przyznawał, że nie planuje potomstwa. Zadowolenie w życiu osobistym zostało dopełnione wydaną w 2009 roku sentymentalną płytą "Zachwyt".