Artyści, piosenkarze

Życiorys Piotr Banach biografia

Ocena: 1

Piotr Banach to muzyk, kompozytor i producent. Założyciel zespołu Hey i twórca jego licznych przebojów, jak chociażby hymnu "Moja i twoja nadzieja" oraz formacji Indios Bravos. Bez jego udziału historia polskiej muzyki zostałaby napisana inaczej. Piotr Banach urodził się 5 marca 1965 roku w Szczecinie. W liceum trafił do szkolnej orkiestry, w której grał na puzonie.


Nie udało mu się dobrnąć do matury, już w pierwszej klasie został wyrzucony ze szkoły za ponad 200 nieusprawiedliwionych godzin nieobecności. Podjął naukę w zawodowej szkole samochodowej. Tam poznał ludzi słuchających podobnej muzyki - zespołów Deep Purple, Pink Floyd i The Beatles. Rozmowy o muzyce były na tyle inspirujące, że założył pierwszy zespół. Po skończeniu szkoły zawodowej rozpoczął naukę w technikum, z którego przeniósł się do liceum wieczorowego.

17 lutego 1982 roku formacja Paragraf 4, w której artysta grał na perkusji, dała pierwszy koncert. Grupie udało się również zakwalifikować do konkursu "Kto najlepszy w tym ro(c)ku?". Kolejnym zespołem Piotra był Kryterium, z którym zagrał w 1985 roku we Wrocławiu na "Ogólnopolskim młodzieżowym przeglądzie piosenki". Na koncercie finałowym przeglądu kapela otrzymała wyróżnienie. Również w 1985 roku Piotr Banach wraz z Kryterium wystąpił na festiwalu w Jarocinie. Grupa zagrała koncert na scenie reggae, wystąpiła również na festiwalu Róbrege w Warszawie. Na początku 1986 roku band podzielił się na dwa zespoły - Kryterium i Grass. Piotr Banach został perkusistą tego drugiego. Debiutem nowo powstałej formacji był występ na Marlejkach w Warszawie. Zainteresowania muzyczne Piotra były różnorodne: z zespołem Grass grał reggae, a z grupą Kumander punk rocka. W Szczecinie próby tej drugiej formacji odbywały się w klubie Pinokio, w którym po raz pierwszy, na początku 1987 roku Piotr Banach usłyszał zespół Kolaboranci. Występował z nimi jako perkusista przez ponad dwa lata. Po nagraniu pierwszej płyty, w roku 1990 opuścił zespół.


W tym samym roku założył Dum Dum. Jego nazwa pochodzi od hinduskiej miejscowości. W zespole śpiewała Kasia Nosowska, na basie grał Dariusz Ciereszko, na perkusji Krzysztof Pakuła, na gitarach Piotr Banach i Dariusz Niewiarowski, wkrótce zastąpiony przez Wojciecha Wójcickiego. Po pewnym czasie w zespole nastąpiły roszady personalne. Nosowską zastąpił Grzegorz Porowski, przyszły wokalista zespołów The Days i Rotary, perkusistą został Robert Ligiewicz. Jesienią 1991 roku zespół wygrał eliminacje do francuskiego festiwalu "Le Printemps De Bourges" i jako jedyny reprezentował Polskę. W 1992 roku Dum Dum nagrał materiał na debiutancką płytę. - Ja wtedy dopiero szukałem. Ale Dum Dum był bardzo ważnym etapem - dowiedziałem się, jak nie należy grać. Bo tego, jak należy, można się uczyć całe życie - opowiada artysta po latach w wywiadzie dla pisma "Tylko Rock". - Kiedy się zwróciłem do Kasi, to już z taką wiarą, że wiem, co trzeba robić. Już miałem przeczucie, jak to się potoczy, jeśli uda się nam zazębić.

Piotr Banach został liderem kolejnego zespołu. Katarzyna Nosowska została wokalistką, Marcin Żabiełowicz grał na gitarze, Robert Ligiewicz na perkusji, Marcin Macuk na basie. Ten ostatni szybko został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego. Zespół zyskał nazwę Hey. Po występie w Jarocinie został zaproszony na sesję nagraniową do Izabelina pod Warszawą. Trwało to kilka miesięcy, muzycy nie mieli materiału, słów do piosenek. Spali na podłodze, na złączonych materacach. Byli jednak gotowi na poświęcenie, aby nagrać upragniony album. W sukces uwierzył tylko Banach, nawet Nosowska przyznaje, że wątpiła. - Ja się uśmiechałam. A Piotrek mi mówił: "Zobaczysz! Zobaczysz!" - opowiada wokalistka w rozmowie dla "Tylko Rock". Piotr Banach był autorem licznych przebojów z jego debiutanckiej płyty. Album "Fire" rozszedł się w ponad 200-tysięcznym nakładzie. Płyta przyniosła pierwsze, wielkie przeboje zespołu, takie jak "Zazdrość", "Teksański", "Dreams" czy "Moja i twoja nadzieja".


- Trafiliśmy w odpowiedni czas, w modę, która szła zza oceanu. Był powrót do hard rocka lat 70. i my do takiej muzyki nawiązaliśmy. Na dodatek zrobiliśmy to trochę po swojemu, ponieważ każdy z nas miał inną przeszłość muzyczną, inne doświadczenia. No i przede wszystkim Kasia jest zjawiskiem niecodziennym - wspomina muzyk w wywiadzie udzielonym magazynowi "Tylko Rock".

Przy współudziale stacji muzycznej MTV, został zorganizowany koncert w katowickim Spodku, podczas którego zarejestrowano materiał na następny album - "Live!". Po krótkiej przerwie światło dzienne ujrzał mini album Heledore, promowany przez utwór "Heledore Babe". Kolejny longplay, o enigmatycznym tytule "?", zapowiadały przebojowe utwory "Anioł", "List", "Prawda". Zespół nagrał jeszcze materiał "Karma" oraz "Hey". W połowie roku 1999 roku Banach zdecydował się opuścił grupę.

- Zespół zawsze był dla mnie ucieczką przed rzeczywistością. A muzyka lekiem na całe zło świata - zapewniał w wywiadzie dla tego samego rockowego pisma. Również w 1999 roku wydana została, utrzymana w klimacie reggae, pierwsza płyta sygnowana Banach&Indios Bravos - "Part One". Materiał powstawał przez trzy lata. - Nie czuję się dobrze w roli chłopca z plakatu, do którego się wzdycha - zapewnia muzyka w wywiadzie dla "Brum". - Zawsze podkreślałem, że reggae jest moją największą miłością i obecnie wróciłem do swych korzeni. Nie wynika to z kalkulacji, gdyż trudno reggae nazwać dziś w naszym kraju muzyką popularną.

Po odejściu z Hey i wydaniu pierwszej płyty Indios Bravos, muzyk odsunął się od show-biznesu, i oddał swojej wielkiej pasji - podróżom. Mieszkał w Paryżu, w Grecji, odwiedził również Japonię, z którą łączy artystę fascynacja sztukami walki. Od roku 2002 grupa Banacha - Indios Bravos stała się regularnym koncertowym zespołem. - Na początku była to forma odreagowania na Heya. Chciałem nagrać płytę reggae i szukałem człowieka, z którym mógłbym to zrobić. Znalazłem Gutka, jeszcze wówczas z reggae nie związanego - wspomina artysta w wywiadzie dla portalu Rockmetal.pl. - Zauważyłem go na imprezie Play-Box, kiedy grał na małej scenie ze swoim zespołem kawałki bliskie amerykańskiemu pop rockowi. Mimo tak odległej stylistyki przykuł moją uwagę. Nawiązałem z nim kontakt i rozpocząłem zarażać moimi fascynacjami muzycznymi. 24 października 2005 roku został wydany solowy, w pełni autorski, utrzymany w rytmach reggae album Piotra Banacha zatytułowany "Wu-wei". Przyniósł takie przeboje, jak "Jego/Jej piosenka o miłości", czy "Kamyk". W jego nagraniu wzięli udział wokaliści: Abra Dab, Alicja Janosz, Dziun, Gutek, Tomek Lipiński. Następnym wydawnictwem był materiał "Mental Revolution" wydany pod szyldem Indios Bravos.

Płyty, albumy

Albumy / płyty artysty Piotr Banach. Sprawdzisz tutaj dyskografię wykonawcy i będziesz zawsze na bieżąco z zapowiedziami i nowościami muzycznymi.
Wu-wei
Wu-wei Banach Piotr
Premiera: 2007
Ocena:
Polecamy
Zobacz również