Długa droga Sidneya Polaka

Po blisko 5 latach Jarek Polak odsłonił karty w postaci drugiej solowej płyty - „Cyfrowy Styl Życia”.

14 kawałków jakie zagościły na płycie to przemyślane i starannie wyselekcjonowane nagrania, które jednak w pełni nie nawiązują przebojowością do kompozycji z debiutanckiego albumu artysty, ale za to są bardziej dojrzałe.

Drugiej „Chomiczówki” czy „Otwieram wino” na próżno tutaj szukać, ale można znaleźć chociażby takie kawałki jak „Zwolnij”, „Deszcz”, Wyspa Man” czy kapitalne „Mary & Jerry, zaśpiewane wespół z Kasią Nosowską. To taka trochę country opowieść o tym jak ważną rolę w życiu każdego mężczyzny odgrywają kumple. Kiedyś wspominał o tym w dość banalny sposób zespół Dubska. Dziś w folkowych klimatach zahacza o ten problem Sidney Polak. Warto podkreślić, że utwór Marry i Jerry to chyba jedyny kawałek w którym istnieje jakakolwiek nić łącząca alkoholowy klimat Cyfrowego Stylu Życia z płytą sprzed 5 lat, która do przesady obfitowała w „alkomanię” i na lata przyszyła do artysty łatkę fascynata napojów wyskokowych.

Plusem Cyfrowego Stylu Życia jest z pewnością jego gatunkowa różnorodność – folk, reggae, raga, dancehall, hip hop. Dzięki kompozycji „To był dzień w Warszawie” poznajemy również fascynacje Sidneya twórczością Manu Chao.

Etatowy perkusista T.Love podkreślał, że teksty na tym krążku to bardzo egocentryczne spojrzenie na rzeczywistość. Tematy są takie, że każdy może odnaleźć tam swoje historie, aczkolwiek nie jest to jednoznaczne i czytelne. Płyta skłania do refleksji; zwolnij, przystopuj, zastanów się…Jest tutaj miłość, chciwość, refleksja, nadzieja czyli wszystko to co Polak zaobserwował i zapisał w pamięci na przestrzeni tych blisko 5 lat. O Jarku Polaku powiedzieć można wiele pozytywów, a z pewnością jednym z nich jest łatka perfekcjonisty. Jest to też powód tak długiego powstawania tego albumu. Niektórzy myśleli, że to lenistwo, brak weny lub niepotrzebna opieszałość. Muzyk tym czasem poszukiwał odpowiednich dźwięków, miksował, zasięgał porad… Z perspektywy czasu można powiedzieć, że wyszło mu to na dobre. Przy płycie pracowało kilku muzyków. Zresztą to słychać, każdy wykonał dobrze swoją robotę, którą w finalnym momencie "do kupy" złożył Jarek Polak.

Cyfrowy Styl Życia to obraz rzeczywisty tego świata, nie zamazany wybujałą fantazją.

Zdecydowaną wadą tego krążka jest natomiast utwór „Skuter”. Całe szczęście, że jest pod koniec albumu. Kawałek ten rozwala cały klimat Cyfrowego Stylu Życia. Banalny, infantylny i brzmiący zupełnie jak reklama proszku do prania. Widać, że temat motoryzacji w muzyce nie jest mocną stroną Polaka. Wiele do życzenia pozostawia również brzmienie krążka - sformatowane i przez to trochę sztuczne. Nie czuć powera instrumentów a niestety komputer. Myślę, że Cyfrowy Styl Życia zdecydowanie lepiej wypadnie na koncertach, z udziałem bandu.

Mimo kilku wad album , trzeba powiedzieć, że to kawał dobrej roboty. Warto go mieć, bo jest nie tylko zbiorem kilkunastu dobrych utworów ale obrazuje również drogę jaka artysta przebył w ciągu kilku lat - Od Sidneya Polaka do CSŻ.

Radosław Ząb