Digit-All-Love- łatwo się zakochać

Digit- All- Love to grupa dobrze znana, szczególnie we Wrocławiu, skąd pochodzą. Zagrali już wiele koncertów zdobywając szeroką grupę fanów oczekujących na ich pierwszy wspólny fonograficzny debiut. Wspólny, gdyż poszczególni członkowie kolektywu udzielają się także w innych zespołach, zróżnicowanych gatunkowo i do początkujących artystów nie należą.

Od pierwszych dźwięków album pozwala nam przenieść się w inną przestrzeń, pełną magii i tajemnic. Niesamowity głos Natalii Grosiak, brzmiący odmiennie niż na płytach Mikromusic, uwodzi i przywraca wiarę w możliwości polskich wokalistek. Chociaż może nie jest to trafne określenie, biorąc pod uwagę, że większość utworów wykonywana jest w języku angielskim. Wyjątkiem jest "Matulu", który może być argumentem dla preferujących płyty w rodzimym języku, że i polski może brzmieć nieźle w trip- hopowym klimacie. Trochę przypomina mi to działanie zespołu Sistars- wiadomo, że łatwiej śpiewa się po angielsku, ale zazwyczaj obniża to wartość albumu, bo przecież o podobne zagraniczne płyty jest łatwo, a nagranie czegoś po polsku byłoby o wiele bardziej.. innowacyjne.

Na "Digit-All-Love" nie ma utworów słabych. Płyta jest świetnie przemyślana, a każdy dźwięk dopracowany. Połączenie elektroniki z kwartetem smyczkowym i głosem Grosiak dało produkt niezwykle interesujący. Wokalistce należą się wielkie brawa za interpretacje piosenek. Jej głos brzmi czasem zalotnie ("Don't Expect To Much"), czasem psychodelicznie ("Skinflower"), innym razem niewinnie i słodko (zgodnie z tytułem "Candy Castle"). Co najważniejsze, na płycie nie ma monotonii. Utwory są zróżnicowane, co potwierdza wszechstronność 10- osobowego kolektywu. Po przesłuchaniu "Run Away" stwierdziłam, że na okładce powinna się znaleźć informacja "muzyka relaksacyjna". Podobne odczucia miałam po "Candy Castle". Ze słodkich rozmyślań wybija "If U Could", po którym małe dzieci z pewnością miałyby problemy z zasypianiem.

Po dobrych debiutach ze strachem sięga się po kolejne płyty danego zespołu. Lepiej więc, żeby DAL nie nagrywali drugiego albumu zbyt szybko, by jak najwięcej osób zdążyło nacieszyć się ich talentem, a wrażenie po wysłuchanie "Digit-All- Love" zostało niepodważone. Na pierwszy album fani czekali 2 lata. Radę, że nie warto się śpieszyć i robić coś na siłę, powinno sobie wziąć do serca wiele początkujących "gwiazd" naszej sceny.