Życiorys David Guetta (David Pierre Guetta) biografia

David Guetta urodził się 7 listopada 1967 roku w Paryżu. Na początku lat 80. zainteresował się muzyką klubową i Dj-owaniem. W wieku 14 lat młodziutki David Guetta urządzał w piwnicy swojego domu imprezy dla znajomych, których zabawiał umiejętnościami miksowania płyt.

Robił to nie tylko dla przyjemności, zdobywał w ten sposób swoje pierwsze doświadczenie biznesowe, jako że wstęp na te imprezy był płatny. To, co początkowo było tylko zabawą wypełniającą wolne chwile, z czasem stało się największą pasją Davida, z którą chłopak postanowił związać przyszłość. Kiedy miał 17 lat, zdobył pracę w paryskim klubie dla gejów "Broad". W tamtych czasach DJ mógł używać wyłącznie płyt, które były własnością klubu. Guetta był jednym z pierwszych, którzy w swojej pracy wykorzystywali własne krążki. Gościom lokalu nowe dźwięki prezentowane przez początkującego DJ-a bardzo przypadły do gustu.

W 1988 roku podczas pobytu w Londynie wybrał się do jednego z tamtejszych klubów. Zobaczył, że DJ nie jest tylko dostarczycielem muzyki, przy której bawi się tłum nie zwracając na niego uwagi. Tam DJ był gwiazdą, publiczność tańczyła przy jego muzyce, ale oklaskiwała go i skandowała jego imię, tak jak to robi widownia koncertów rockowych. Francuski muzyk wiedział już, że też chce być taką uwielbianą przez tłumy gwiazdą.

Guetta stopniowo stawał się coraz bardziej popularny na scenie paryskiej. Występował w wielu znanych klubach, takich jak "Rex", "Queens" czy "Le Bain-Douche". Wśród idoli oprócz włoskiego pioniera elektroniki Giorgio Morodera wymieniał także Depeche Mode i Prince'a. Jego rola nie ograniczała się jedynie do stania za gramofonami, sprawdzał się także w roli organizatora, zapraszając na występy Dj-skie sławy, jak Little Louie Vega, David Morales czy Roger Sanchez. W połowie lat 90. Guetta zaczął grac na Ibizie, która była mekką muzyki klubowej. Był jednym z pierwszych Francuzów, który tam występował. Z tego powodu często był wyśmiewany, jako że Francja nie uchodziła za kraj, z którego może pochodzić dobry DJ. Wszystko zmieniło się z czasem, gdy do gry weszli tacy muzycy, jak Bob Sinclair czy Daft Punk.

Na Ibizie zasłynął organizując imprezy zatytułowane "Fuck Me I'm Famous". Nazwa powstała jako prowokacja, mająca na celu zwrócić uwagę na nową imprezę organizowaną przez Francuzów. Koszulki z tym napisem rozdawano ładnie wyglądającym ludziom a potem wspominano, że to także nazwa zabawy w jednym z klubów. Pomysł chwycił i już w niedługim czasie "Fuck Me I'm Famous" stały się najlepszymi imprezami na Ibizie, przyciągającymi tłumy fanów muzyki klubowej. W zamyśle Guetty te imprezy miały jednoczyć ludzi. Normalnie w klubach widać podział na VIP-ów i "zwykłych" ludzi, którzy bawią się w oddzielnych salach. Poza tym wstęp do klubów jest bardzo trudny, panuje ostra selekcja, tworząc z klubów swego rodzaju getta. Na "Fuck Me I'm Famous" mógł wejść każdy, poza tym wszyscy bawili się na jednym parkiecie. Popularność tych imprez ściągnęła na Ibizę m.in. Kate Moss, Penélope Cruz i Diddy'ego.

Za sukcesem promocyjnym na Ibizie stała żona Guetty, Cathy, na co dzień pracująca w agencji PR. Para poznała się w 1989 roku na imprezie klubowej. Od czasu wspólnej pracy przy "Fuck Me I'm Famous" Cathy organizowała i zajmowała się promocją innych występów męża, m.in. wielkiego koncertu dla 40 tysięcy fanów na Stade de France w Paryżu, gdzie Guetta wystąpił z takimi sławami, jak Tiësto i Carl Cox. Para ma jednego syna o imieniu Tim-Elvis, urodzonego w 2004 roku. Guetta wspólnie z żoną jest także właścicielem ekskluzywnego klubu ze striptizem "Pink Paradise".

Powodzenie imprez na Ibizie otworzyło przed Guettą drzwi klubów na całym świecie. Grywał jako rezydent w Londynie, Barcelonie, a także za oceanem. Zaczął także remiksować nagrania innych wykonawców, takich jak Kylie Minogue i Georege Michael. Jego wersja utworu "Heroes" bardzo przypadła do gustu autorowi, Davidowi Bowiemu, który namówił Guettę do wydania jej na singlu.

W czerwcu 2002 roku ukazał się jego pierwszy solowy album zatytułowany "Just a Little More Love", przynosząc energetyczny koktajl electro, funk i house. Na dobre kilka tygodni zawładnął klubowymi listami przebojów we Francji a single "Just a Little More Love" i "Love Don't Let Me Go" grano na klubowych parkietach na całym świecie. Ten sukces powtórzył drugi album artysty, "Guetta Blaster", wydany dwa lata później. W 2003 roku ukazała się pierwsza płyta z serii "Fuck Me I'm Famous", zawierająca zbiór muzyki granej na słynnej imprezie. Do tej pory ukazało się pięć kompilacji pod tym tytułem.

Wśród wielu muzyków, których zaprasza do współpracy przy nagrywaniu swoich płyt, jednym z pojawiających się najczęściej jest pochodzący z USA piosenkarz gospel Chris Willis. Artyści poznali się podczas wakacji Amerykanina w Paryżu. Guetta, który właśnie nagrywał pierwszy album, zaprosił Willisa do studia, by nagrał partie wokalne do jednego z utworów. Początkowo planowane jako jednorazowa kolaboracja, kontakty muzyków przerodziły się w stałą współpracę - głos Amerykanina pojawia się na wszystkich płytach Guetty.

Podczas jednego z festiwali muzycznych w Anglii poznał Paula Oakenfolda. Mieszkający na co dzień w USA Brytyjczyk tak zachwycił się muzyką Guetty, że zabrał płyty z jego muzyką do Stanów, gdzie zaczął puszczać je na swoich imprezach. Entuzjastyczna reakcja publiczności skłoniła Oakenfolda do wydania pierwszej płyty Francuza za oceanem.

Guetta wystąpił w reklamie kosmetyków do włosów francuskiej firmy L'Oréal. Jako podkład muzyczny wykorzystano jego utwór "The World Is Mine". Było to nie tylko wykorzystanie finansowych korzyści płynących z popularności, ale także forma promocji muzyki klubowej, która nie cieszy się zbyt dużym zainteresowaniem w mainstreamowych mediach.

W 2004 roku Guetta wystąpił w Polsce. Zagrał trzygodzinny set w warszawskim klubie Utopia. W 2007 roku aktywnie wspierał kampanię prezydencką Nicolasa Sarkozy'ego. Na 2009 rok zaplanowano czwarty album muzyka. Na zwiastujący singel wybrano "When Love Takes Over" nagrany wspólnie z Kelly Rowland.