Nie lubią radia... z wzajemnością

Gdy tylko wpadł mi w ręce krążek the headhunters zatytułowany „Nie lubię radia” moją uwagę przykuła interesująca okładka. Nieestetyczny stwór na ognistym tle atakuje radioodbiornik. Od razu zainicjowało to u mnie myśl, że zawartość płyty może wybić z radiowych playlist powtarzalne i stereotypowe numery nadawane w eter.

Tak jednak się nie stało. „Nie lubię radia” to prosty punk rock w dobrym wydaniu. Sposób wyrażania buntu sprzed ponad dwudziestu lat w kolejnej odsłonie. Okraszane najprostszym biciem perkusyjnym gitarowe riffy dało się już nie raz usłyszeć w dziesiątkach kapel od samego początku gatunku. Poszukujący zaskoczeń, czy nowych rozwiązań nic dla siebie na tej płycie nie znajdą.

Zagłębiając się w warstwę tekstową utworów można znaleźć sporo dystansu zespołu do swojej twórczości „Nagramy słabą płytę / I zachłyśniemy się zachwytem…”. Chęć ucieczki od codzienności sugerują słowa „To praca, dom, dziecka płacz (…) W tej monotonii przyszło trwać / Lecz my nie chcemy tacy być…”. Część liryczna płyty jednak nie odstaje od muzycznej i całość tworzy wcześniej wspomniane małe wrażenie. Polecam jedynie wytrwałym pasjonatom punk rocka.