Adam Makowicz Makowicz vs Możdżer: At The Carnegie Hall Album muzyczny - utwory, teksty piosenek, teledyski
Album "Makowicz vs Możdżer: At The Carnegie Hall" (Adam Makowicz). Zobacz utwory muzyczne oraz teledyski. Sprawdź jakie były wydania albumu. Oceń album muzyczny. Wykonawcy: Leszek Możdżer, Adam Makowicz.
Utwory, piosenki
Płyta nr 1
- 1. Frederic Chopin - Prelude No. 24
- 2. Caravan
- 3. Night And Day
- 4. Begin The Beguine
- 5. Love Is Here To Stay
- 6. Some Other Time
- 7. The Surrey With The Fringe On Top
- 8. Tatum On My Mind By Adam Makowicz
- 9. Frederic Chopin - Prelude A Major
- 10. Frederic Chopin - Prelude E Major
- 11. Frederic Chopin - Prelude G Major
- 12. Frederic Chopin - Fantasie - Impromptu
- 13. Rosemary's Baby
O albumie
25 września w Carnegie Hall (Weill Recital Hall) odbył się
niepowtarzalny koncert Makowicz vs. Możdżer , którego
współorganizatorami byli Instytut Kultury Polskiej w NY i Pomaton EMI.
Dwaj mistrzowie wagi ciężkiej jazzowego fortepianu zagrali kompozycje
własne oraz Chopina, Ellingtona...Dźwięki przez nas zarejestrowane będą
dla Was dostępne na płycie CD zatytułowanej "Makowicz vs. Możdżer at
the Carnegie Hall".
Pomysł na koncertowy pojedynek w Carnegie
Hall Adama Makowicza i Leszka Możdżera wziął się...ze snu Pawła
Potoroczyna. "Odebrałem kiedyś telefon i usłyszałem w słuchawce "Dzień
dobry. Tu mówi Paweł Potorczyn z Instytutu Kultury Polskiej w Nowym
Jorku. Śnił mi się Pan wczoraj. Śniła mi się owacja na stojąco po
Pańskim koncercie z Adamem Makowiczem w Carnegie Hall. Co Pan na to?".
Odpowiedziałem, że to bardzo piękny sen i oby się ziścił. Tak doszło do
tego koncertu" wspomina Leszek Możdżer.
Carnegie Hall to
najbardziej prestiżowa sala koncertowa na świecie. W połowie lat
siedemdziesiątych to właśnie tam odbył się amerykański debiut Adama
Makowicza. Po prawie trzydziestu latach na tych samych deskach
niekwestionowany mistrz solowej pianistyki jazzowej spotkał się ze
wschodzącą gwiazdą polskiego jazzu, Leszkiem Możdżerem. Dla młodego
pianisty koncert z Makowiczem był wielkim przeżyciem - "Mam do niego
ogromy szacunek. To jeden z mistrzów, którymi fascynowałem się od
młodych lat. Dla mnie to jest wielkie i symboliczne spotkanie. Mając
świadomość, że mogę polec, nie mam wątpliwości, że chcę z nim zagrać".
Znawcy i krytycy muzyczni orzekli, że o porażce nie mogło być mowy. Obaj
muzycy okazali się godnymi siebie przeciwnikami. Techniczna wirtuozeria
Makowicza w połączeniu z niepokornością i zadziornością Możdżera
zaowocowała niepowtarzalnym koncertem, który możemy usłyszeć na płycie
"Makowicz vs. Możdżer at the Carnegie Hall".
Repertuar koncertu
wybrał Adam Makowicz. Złożyły się na niego interpretacje kompozycji
Chopina oraz standardy muzyki jazzowej z lat trzydziestych i
czterdziestych. Możdżerowi znacznie bliższy jest Chopin. Słynie z
niebanalnych, jazzowych transkrypcji utworów wielkiego kompozytora. Na
płycie możemy usłyszeć trzy preludia, które artyści wykonują wspólnie
oraz jedno preludium i fantazję Impromptu wykonywaną solo przez
Makowicza. Fantazje Chopina słyną z tego, że dają największą swobodę
interpretacyjną, ale przez to potrafią sprawić niemałą trudność. Leszka
Możdżera z kolei możemy usłyszeć solo w kompozycji Adama Makowicza, pt.
"Tatum on my mind". To symboliczny wybór, ponieważ utwór ten powstał
jako hołd dla mistrza artysty, Arta Tatuma - pianisty, który wyniósł
solową pianistykę jazzową do rangi osobnego zjawiska w jazzie
nowoczesnym.
Równie interesująco w interpretacjach duetu brzmią
amerykańskie standardy autorstwa Leonarda Bernsteina, Georga Gershwina,
Cole Portera i Duke’a Ellingtona (muzycy sięgnęli po jeden z popisowych
utworów jego orkiestry - "Caravan"). Ten fragment płyty inauguruje
klasyk musicalowy - "The Surrey with the fringe on the top" skomponowany
przez Richarda Rogersa do musicalu "Oklahoma". Miłośnicy kina mogą
pamiętać go z jednej z najzabawniejszych scen słynnej komedii
romantycznej, "Kiedy Harry poznał Sally". Całość wieńczy natomiast
kompozycja znacznie bardziej mroczna i nastrojowa - "Dziecko Rosemary"
autorstwa Krzysztofa Komedy. Utwór ten, który na stałe wszedł do kanonu
najważniejszych polskich kompozycji jazzowych pochodzi ze ścieżki
dźwiękowej, którą Komeda stworzył na potrzeby filmu Romana Polańskiego
pod tym samym tytułem.
W Carnegie Hall znany na całym świecie
mistrz miał stoczyć pojedynek z ruszającym dopiero na podbój świata
uczniem. Zamiast tego zarówno koncert, jak i dokumentująca go płyta są
wyrazem dojrzałego spotkania dwóch wielkich muzyków, którzy podziałali
na siebie inspirująco.
(EMI)